قــــــرآن،احادیث،روایات

با عرض سلام

نشانی کانال قرآن، احادیث، روایات درپیام رسان ایتا

https://eitaa.com/ghoran_krim

سه روز در كعبه

فاطمه بنت اسد سلام اللَّه عليها بعد از سه روز كه مهمان الهى بود فرزند مبارك و محترم خود را در آغوش گرفته آماده خروج از كعبه شد كه هاتفى غيبى چنين ندا داد: «اى فاطمه، نام اين مولود را على بگذار، چرا كه من خداى على اعلى هستم. من نام او را از نام خود گرفته ام، و او را ادب آموخته‌ام و امر خود را به او سپرده ام، و او را بر غوامض علم خود آگاهى داده ام. او در خانه من بدنيا آمده است. او اول كسى است كه بر فراز خانه من اذان مى گويد، و بتها را مى شكند، و آنها را از بالاى كعبه به صورت مى اندازد. خوشا بحال كسى كه او را دوست مى دارد و از او اطاعت مى كند و او را يارى مى نمايد. واى بر كسى كه بغض او را دارد و از او سرپيچى مى كند و او را خوار مى نمايد و حق او را انكار مى نمايد». (بحار الانوار: ج ۳۵، ص ۹ - ۳۷)

در اين سه روز در هر محفلى سخن از ولادت اين مولود مبارك و استثنائى بود، بخصوص باز نشدن قفل در كعبه، شكافته شدن ديوار كعبه در روز و ديدن آن توسّط كفار، اين مطلب را به صورت يك مسأله عمومى در آورده بود.
طلوع نور على عليه السّلام در آغوش پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله:
صبح روز چهارم در مقابل ديدگان به انتظار نشسته، ناگهان ديوار كعبه از مكان قبلى شكاف برداشت به حدى كه فاطمه بنت اسد عليه السّلام با فرزند عزيزش از آنجا خارج شدند. مردم همه نگاه مى كردند و قبل از سؤال كسى، فاطمه بنت اسد سلام اللَّه عليها از بعضى وقايع داخل خانه خبر داد و از عظمت آن مولود و غذاهاى بهشتى و اينكه نام اين حضرت به نداى آسمانى على عليه السّلام است.
ابوطالب عليه السّلام و پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله پيش آمدند، و فاطمه بنت اسد سلام اللَّه عليها با مولود پيش آمد. حضرت مولى الموالى على عليه السّلام فرمودند: «السّلام عليك يا اَبَه و رحمة اللَّه و بركاته». ابوطالب عليه السّلام فرمود: «و عليك السّلام يا بُنَىّ و رحمة اللَّه و بركاته»، و آن حضرت را در آغوش گرفت.
(مناقب ابن شهر آشوب: ج ۲، ص ۱۹۸)


فاطمه بنت اسد سلام اللَّه عليها مى فرمايد: هنگامى كه از كعبه خارج شدم و فرزند را نزد پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله گذاشتم، آن حضرت با زبان مبارك دهان على عليه السّلام را باز كرد و او را با آب دهان مبارك تحنيك كرد و اذان در گوش راست و اقامه در گوش چپ آن حضرت گفت و فرمود: «اين مولودى است كه بر فطرت بدنيا آمده است».
(مناقب: ج ۲، ص ۱۹۹)
در روز سوم ولادت حضرت يا روز سوم خروج از كعبه و در بعضى اقوال دهم ذى الحجه، حضرت ابوطالب عليه السّلام وليمه مفصّلى داد و فرمود: «بيائيد براى وليمه على بن ابى طالب و قبلاً هفت بار كعبه را طواف كنيد و بعد بر فرزندم على عليه السّلام سلام كنيد».
(مناقب: ج ۲، ص ۱۹۹)

مادر امير المؤمنين عليه السّلام در كعبه

شب جمعه سيزدهم رجب بانوى بزرگوار ابوطالب عليه السّلام احساس درد كرد، ولى با قرائت نامى مخصوص آرامش پيدا كرد. هنگامى كه جناب ابوطالب عليه السّلام خواست زنانى از قريش را براى كمك فاطمه بنت اسد سلام اللَّه عليها بياورد، از گوشه خانه ندائى رسيد: «اى ابوطالب، صبر كن چرا كه دست نجس نبايد ولى خدا را لمس كند».
صبح هنگام فاطمه بنت اسد سلام اللَّه عليها ندائى شنيد: «اى فاطمه به خانه ما بيا». ابوطالب عليه السّلام و پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله آن حضرت را به مسجد الحرام آوردند. عباس بن عبدالمطلب كه به همراه جماعتى در مسجد نشسته بودند، ديدند كه فاطمه سلام اللَّه عليها وارد مسجد الحرام شد و در مقابل كعبه ايستاد و نگاهى به سوى آسمان نمود و چنين فرمود: «پروردگارا، من به تو و به پيامبران و كتابهائى كه از جانب تو آمده اند ايمان دارم. من كلام جدم ابراهيم خليل را تصديق مى كنم و او بوده كه اين خانه را بنا كرده است. تو را قسم مى دهم و از تو مى خواهم به حق كسى كه اين خانه را بنا كرد، و به حق فرزندى كه در شكم من است و با من سخن مى گويد و با گفتارش با من انس مى گيرد، و من يقين دارم كه يكى از آيات و نشانه هاى توست، كه اين ولادت را بر من آسان فرمائى».
(مناقب ابن شهر آشوب: ج ۲، ص ۱۹۸ - ۱۹۹. امالى شيخ طوسى: ص ۷۰۶. بحار الانوار: ج ۳۵، ص ۸ - ۳۶. آفتاب كعبه: ص ۴۵)

ناگهان حاضرين در مسجد الحرام ديدند كه ديوار پشت آن سمتى كه در كعبه است شكافته شد و فاطمه بنت اسد سلام اللَّه عليها داخل شد. هر چه كردند قفل در را باز كنند ممكن نشد، و دانستند كه حكمت خداوند در كار است. (اعلام الورى: ج ۱، ص ۳۰۶. ارشاد: ج ۱، ص ۵)
فاطمه بنت اسد سلام اللَّه عليها مى فرمايد: هنگامى كه داخل كعبه شدم ديدم حوا، ساره، آسيه، مادر موسى بن عمران و مريم مادر عيسى آمدند. آنان به من سلام كردند: «السّلام عليكِ يا ولية اللَّه» و در مقابلم نشستند.

آنچه در ولادت خاتم الانبياء صلّى اللَّه عليه و آله انجام دادند در ولادت على بن ابى طالب عليه السّلام نيز انجام دادند، چه اينكه فاطمه بنت اسد سلام اللَّه عليها در هنگام ولادت پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله حضور داشت و به ابوطالب عليه السّلام ماجرا را خبر داد. حضرت ابوطالب عليه السّلام قبلاً به او فرموده بود: «۳۰ سال صبر كن تا خدا مولودى به تو عنايت كند مثل خاتم الانبياء صلّى اللَّه عليه و آله مگر در نبوّت كه وصى و وزير او خواهد شد».
(بحار الانوار: ج ۳۵، ص ۶. روضة الواعظين: ج ۱، ص ۸۱)

خشندگى مى كرد.

محل ولادت امير المؤمنين عليه السّلام
مكان ولادت أمير المؤمنين عليه السّلام اشرف بقاع يعنى حرم است. اشرف اماكن حرم مسجد است، و اشرف بقاع مسجد كوفه است. مولودى جز آن حضرت در آن مكان بدنيا نيامده است، آن هم در سيّد ايام روز جمعه، در ماه حرام و در بيت الحرام!! (مناقب ابن شهر آشوب: ج ۲، ص ۲۰۰)

۱۳ رجب
ولادت امير المؤمنين عليه السّلام

(ارشاد مفيد: ج ۱، ص ۵. اعلام الورى: ج ۱، ص ۳۰۶. تهذيب شيخ طوسى: ج ۶، ص ۱۹. مصباح كفعمى: ج ۲، ص ۵۹۹. بحار الانوار: ج ۹۷، ص ۳۸۳. مستدرك حاكم: ج ۳، ص ۱۸۰. مناقب خوارزمى: ص ۱۲ - ۱۳. اسد الغابة: ج ۵، ص ۵۱۷. مصباح المتهجد: ص ۷۴۱ - ۷۵۴. كشف الغمة: ج ۱، ص ۵۹. مناقب ابن شهر آشوب: ج ۳، ص ۳۵۳. زاد المعاد: ص ۲۱)

اولين امام مؤمنين و خليفة اللَّه بلافصل بعد از رسول اللَّه خاتم النبيبن صلّى اللَّه عليه و آله، برادر، پسر عمو، وزير و داماد او سيّد الوصيين أمير المؤمنين على بن ابى طالب عليه السّلام در روز جمعه ۱۳ رجب در بيت اللَّه الحرام، داخل كعبه معظمه به دنيا آمد، كه قبل از او و بعد از او مولودى در آنجا بدنيا نيامده و نخواهد آمد.

(حاكم در مستدرك مى گويد: اخبار متواتر است در اينكه فاطمه بنت اسد سلام اللَّه عليها حضرت امير المؤمنين على بن ابى طالب عليه السّلام را در داخل كعبه به دنيا آورده است: ج ۳، ص ۴۸۳)

احمد بن عبدالرحيم دهلوى مشهور به شاه ولى اللَّه - پدر عبدالعزيز دهلوى كه كتاب ةاتحفة الاثنى عشريه را نوشته است -در كتاب «ازالة الخلفاء» مى گويد: اخبار متواتر است در اينكه فاطمه بنت اسد سلام اللَّه عليها امير المؤمنين عليه السّلام را در داخل كعبه در روز جمعه ۱۳ رجب ۳۰ سال بعد از عام الفيل به دنيا آورده است، و كسى قبل از آن حضرت و بعد از آن حضرت در آن مكان به دنيا نيامده است. الغدير: ج ۶، ص ۲۲. زاد المعاد: ص ۲۱.

كلمات بزرگان شيعه در اين باب زيادتر از آن است كه در اين مختصر ذكر شود. به جلد ۶ الغدير تحت عنوان «ولادة امير المؤمنين عليه السّلام فى الكعبه» مراجعه شود.

مداركى از كتب اهل خلاف كه دلالت دارد ولادت امير المؤمنين عليه السّلام در داخل كعبه بوده است: كتاب الحسين عليه السّلام: ج ۱، ص ۱۶. مروج الذهب: ج ۲، ص ۲. تذكرة خواص الامة: ص ۷. الفصول المهمة: ص ۱۴. السيرة النبوية: ج ۱، ص ۱۵۰. مطالب السؤل: ص ۱۱. محاضرة الاوائل: ص ۱۲۰. نزهة المجالس: ج ۲ص ۲۰۴. نور الابصار: ص ۷۶. كفاية المطالب: ص ۳۷)

اسم شريفش على عليه السّلام است. صاحب كتاب الانوار مى گويد: على بن ابى طالب عليه السّلام در كتاب خدا ۳۰۰ اسم دارد. (مناقب ابن شهر آشوب: ج ۳، ص ۳۱۹)

مشهورترين القاب آن حضرت أمير المؤمنين است و ابن شهر آشوب بيش از ۸۵۰ لقب براى آن حضرت ذكر نموده است. (مناقب ابن شهر آشوب: ج ۳، ص ۳۲۱)

القاب امير المؤمنين عليه السّلام
مشهورترين كنيه هاى آن حضرت ابوالحسن عليه السّلام است. اضافه بر اسامى و القابى كه آن حضرت در كتابهاى مختلف آسمانى به زبانهاى مختلف دارند.... چه اينكه آن حضرت نزد اهل آسمان معروف به شمساطيل است. در زمين جمحائيل، در لوح قنسوم، در قلم منصوم، در عرش معين، نزد رضوان امين است، نزد حور العين اصب است، در صحف ابراهيم عليه السّلام حزبيل است، در عبرانيه بلقياطيس، در سريانيه شروحيل، در تورات ايليا، در زبور اريا، در صحف حجر عين، در قرآن على است.
(مناقب ابن شهر آشوب: ج ۳، ص ۳۱۹)بود و آن حضرت به ابوطالب عليه السّلام سپرده شده بود فاطمه بنت اسد سلام اللَّه عليها در حق پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله مادرى مى كرد و هميشه او را بر فرزندان خود مقدم مى داشت و همه روزه از آن حضرت علامات نبوت را مشاهده مى نمود و پيامبر خدا صلّى اللَّه عليه و آله آن حضرت را مادر خطاب مى كرد. (منتخب التواريخ: ص ۱۱۳)

همچنين بعد از رحلت حضرت خديجه كبرى سلام اللَّه عليها، پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله فاطمه زهرا سلام اللَّه عليها را به فاطمه بنت اسد سلام اللَّه عليها سپردند. ايشان براى آن حضرت مادرى مى كرد و در چهل صف از ملائكه به جنازه اش نماز خواندند چهل تكبير گفتم». بعد در قبر خوابيد و هنگام دفن او را تلقين فرمود و در باره او دعا كرد.(منتخب التواريخ: ص ۱۱۳. اعلام الورى: ج ۱، ص ۳۰۶)

نور امير المؤمنين عليه السّلام در اصلاب پدران
حديث ولادت أمير المؤمنين عليه السّلام هم دلالتى بر صلابت ايمان فاطمه بنت اسد سلام اللَّه عليها مادر آن حضرت دارد. (رياحين الشريعة: ج ۳، ص ۶ - ۷)
نورى كه از عرش پروردگار آمده بود، در انبياء و اوصياء يكى بعد از ديگرى منتقل شده تا به عبدالمطلب عليه السّلام رسيد و بعد آن نور دو قسم شد. نورى در پيشانى مبارك عبداللَّه عليه السّلام پدر بزرگوار پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله كه آن نور بعداً به پيشانى آمنه سلام اللَّه عليها و سپس در صورت مبارك خاتم الانبياء صلّى اللَّه عليه و آله منتقل شد. نصف ديگر نور در پيشانى مبارك ابوطالب عليه السّلام قرار گرفت.
خداوند به ابوطالب عليه السّلام چند فرزند
عطا فرمود: عقيل، طالب، جعفر، فاخته يا امّ هانى، جمانه و على أمير المؤمنين عليه السّلام. هنگامى كه خداوند على عليه السّلام را به ابوطالب و فاطمه بنت اسد سلام اللَّه عليها داد، آن نور در صورت فاطمه بنت اسد سلام اللَّه عليها در

د از شهادت پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله. (مناقب ابن شهر آشوب: ج ۳، ص ۴۰۶)

۵ - هفتاد و پنج روز بعد از شهادت پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله.(الخرائج و الجرائح: ج ۲، ص ۵۲۶. كافى: ج ۲، ص ۴۷۴. بحار الانوار: ج ۲۲، ص ۵۴۵. اثبات الهداة: ج ۴ص ۴۴۱. مناقب: ج ۳، ص ۴۰۶)

۶ - نود روز بعد از شهادت پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله.
(بحار الانوار: ج ۴۳، ص ۲۱۵ ۱۸۸)

۷ - نود و پنج روز بعد از شهادت پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله (سوم جمادى الاخر). (بحار الانوار: ج ۴۳، ص ۱۹۶ ۱۷۰. بيت الاحزان: ص ۲۶۱. دلائل الامامة طبرى: ص ۴۵، ۴۶، ۴۷. جنةالعاصمة: ص ۳۵۵)

۸ - صد روز بعد از شهادت پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله (هشتم جمادى الاخر). (معارف ابن قتيبه: ص ۶۲)

۹ - صد و دوازده روز بعد از شهادت پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله (۲۰ جمادى الآخر). (بحار الانوار: ج ۴۳، ص ۱۷۱. دلائل الامامة: ص ۴۶. مناقب: ج ۲، ص ۱۱۲)

۱۰ - ۴ ماه بعد از شهادت پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله.
(وفاة الصديقة الزهراء عليها السّلام مقرم: ص ۱۱۵، از الاصابة ابن حجر. مناقب ابن شهر آشوب: ج ۳، ص ۴۰۶)
۱۱ - روز ۲۱ رجب. (زاد المعاد: ص ۳۵)
۱۲ - ۲۵ رجب. (وقايع المشهور: ص ۱۲۶)
۱۳ - سوم ماه رمضان(بحار الانوار: ج ۴۳، ص ۲۱۴. نور الابصار: ص ۴۲. مناقب خوارزمى: ج ۱، ص ۸۳. الاصابة ابن حجر: ج ۴، ص ۳۸۰)

۱۴ - ۸ ماه بعد از شهادت پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله.
(وفاة الصديقة الزهراء عليها السّلام مقرم: ص ۱۱۵، از الاصابة ابن حجر)

در باره شهادت حضرت زهرا سلام اللَّه عليها جا دارد مرورى بر منابع مربوط به آن داشته باشيم.

در باره آتش زدن در خانه به اين مدارك مراجعه كنيد: عوالم: ج ۱۱، ص ۴۰۰ - ۴۰۴ - ۴۴۱ - ۳۴۳. مؤتمر علماء بغداد: ص ۱۳۷ ۱۳۵. اثبات الوصية: ص ۱۴۳. الغدير: ج ۶، ص ۳۹۱. ارشاد القلوب ديلمى به نقل بحار الانوار. كشف المراد: ص ۴۰۳ ۴۰۲. نوائب الدهور: ص ۱۹۲. حلية الابرار: ج ۲، ص ۶۵۲.

در باره اينكه چگونه پهلوى آن حضرت را شكستند، به اين مدارك مراجعه كنيد: فرائد السمطين: ج ۲، ص ۳۵ ۳۴. امالى صدوق: ص ۱۰۱ ۹۹. اثبات الهداة: ج ۱، ص ۲۸۱ ۲۸۰. البلد الامين: ص ۵۵۲ ۵۵۱. طريق الارشاد: ص ۴۶۵. اقبال الاعمال: ص ۶۲۵. بحار الانوار: ج ۹۷، ص ۲۰۰، ج ۲۸، ص ۲۷۰ ۲۶۸. عوالم: ج ۱۱، ص ۴۰۴ ۴۰۰.

در باره اينكه حضرت صديقه سلام اللَّه عليها را كتك زدند، به اين كتب مراجعه كنيد: اثبات الهداة: ج ۱، ص ۲۸۰ - ۲۸۱. ارشاد القلوب ديلمى: ص ۲۹۵. المحتضر: ص ۱۰۹. امالى صدوق: ص ۹۹، ۱۰۱، ۱۱۸. مناقب ابن شهر آشوب: ج ۲، ص ۲۰۹. تفسير برهان: ج ۲، ص ۴۳۴. حلية الابرار: ج ۲، ص ۶۵۲. الخطط المقريزى: ج ۲، ص ۳۴۶. سيرة الائمة الاثنى عشر: ج ۱، ص ۱۳۲. اعلام النساء: ج ۴، ص ۱۲۴. فرائد السمطين: ج ۲، ص ۳۵ ۳۴. كتاب سليم بن قيس: ج ۲، ص ۵۸۵، ۵۸۶، ۵۸۷، ۶۷۴، ۶۷۵، ۹۰۷. بحار الانوار: ج ۲۸، ص ۲۹۷، ۲۹۹. احتجاج: ج ۱، ص ۲۱۰، ۲۱۶.

در باره سيلى و كبودى چشم آن حضرت، به اين كتب مراجعه كنيد: سيرة الائمة الاثنى عشر: ج ۱، ص ۱۳۲. مأساة الزهراء ۳: ج ۱، ص ۱۹۳ ۱۶۴. الاسرار الفاطمية: ص ۱۳۵.

در باره علّت شهادت حضرت محسن عليه السّلام به اين كتب مراجعه كنيد: اثبات الوصية: ص ۱۴۳. الوافى بالوفيات: ج ۶، ص ۱۷. تراجم اعلام النساء: ج ۲، ص ۳۱۷. فرائد السمطين: ج ۲، ص ۳۵ ۳۴. امالى صدوق: ص ۱۰۱ ۹۹. بشارة المصطفى: ص ۲۰۰ ۱۹۷.

در باره اينكه آن حضرت شهيده شدند و به مرگ طبيعى از دنيا نرفتند، فرمايش امام رضا عليه السّلام كافى است كه مى فرمايند: «انها صديقة الشهيدة»... «همانا فاطمه سلام اللَّه عليها راستگو و شهيده است. (اصول كافى: ج ۲، ص ۴۷۵) به مدارك زير نيز مراجعه كنيد:
مزار شيخ مفيد: ص ۱۵۶. مقنعه شيخ مفيد: ص ۴۵۹. بلد الامين: ص ۲۷۸ ۱۹۸. بحار الانوار: ج ۲۵، ص ۳۷۳، ج ۲۸، ص ۲۶۸۲۶۱، ۲۷۰، ج ۲۹، ص ۱۹۲، ج ۴۳، ص ۱۷۰، ۱۹۷، ۲۰۰، ج ۵۳، ص ۲۳، ج ۹۷، ص ۱۹۷. مصباح الزائر: ص ۲۶ ۲۵. مصباح المتهجد: ص ۶۵۴. من لا يحضره الفقيه: ج ۲، ص ۵۷۴. تهذيب الاحكام طوسى: ج ۶، ص ۱۰. الوافى: ج ۱۴، ص ۱۳۷۱ ۱۳۷۰. جامع الاحاديث الشيعة: ج ۱۲، ص ۲۶۴. القاب ِلرسول و عترته عليهم السّلام: ص ۴۳ ۳۹.

پس در اين روز شيعيان بايد به عزادارى آن حضرت قيام نمايند و آن مظلومه را زيارت كنند و ظالمان و غاصبان حق او را نفرين نمايند.

⚫۳ جمادى الثانى⚫

🔴شهادت حضرت زهرا عليه السّلام: 🔴

(اعلام الورى: ج ۱، ص ۳۰۰. كشف الغمة: ج ۱، ص ۵۰۳. مسار الشيعة: ص ۳۱. توضيح المقاصد: ص ۱۳. مصباح كفعمى: ج ۲، ص ۵۹۷. مصباح المتهجد: ص ۷۳۲. بحارالانوار: ج ۹۷، ص ۳۷۵، ج ۴۳، ص ۱۹۵)

امام رضا عليه السّلام مى فرمايد: «ان فاطمة صديقة شهيدة»: «همانا فاطمه راستگو و شهيده است». (اصول كافى: ج ۳، ص ۴۷۵)

در اين روز در سال ۱۱ ه’ بنابر قول ۹۵ روز، در روز سه شنبه شهادت حضرت بتول عذراء مظلومه مضروبه حضرت سيدة النساء فاطمه زهرا سلام اللَّه عليها به وقوع پيوسته است.(مستدرك سفينة البحار: ج ۲، ص ۸۵)

بعد از شهادت و دفن پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله سه بار به منزل امير المؤمنين و فاطمه زهرا عليهماالسّلام هجوم آورده، در هربار به طريقى جسارت به اهل بيت عليهم السّلام كردند. در يكى از اين دفعات، كه در منزل آن حضرت را آتش زدند و به زور وارد منزل شدند، حضرت صديقه سلام اللَّه عليها پشت در بودند.با اينكه مى دانستند آن حضرت پشت در است، با لگد و فشار در را باز كردند، و ميخ در سينه آن مخدره را آزرد و محسن عليه السّلام سقط شد و پهلوى آن حضرت شكست. آن حضرت بيهوش روى زمين قرار گرفت، و حضرت مولى الموحدين عليه السّلام را با سر و پاى برهنه و دست بسته به طرف مسجد بردند. وقتى حضرت زهرا سلام اللَّه عليها به هوش آمدند به دنبال امير المؤمنين عليه السّلام رفتند، و از بردن آن حضرت به مسجد مانع شدند. داخل كوچه جلو چشم همسرش اسد اللَّه الغالب امير المؤمنين على بن ابى طالب عليه السّلام، با تازيانه و علاف شمشير بر بدن حضرت صديقه شهيده عليها السلام زدند كه طبق بعضى روايات از بازوى آن حضرت خون جارى شد و باز بيهوش روى زمين قرار گرفتند.

روزهاى حزن فاطمه عليه السّلام:
بعد از اين وقايع و فجايع آن حضرت بعضى روزها با دلى شكسته و محزون كنار قبور شهداى احد مى رفت و مى گريست، و مرگ خود را از خداوند طلب مى كرد، تا اينكه آهسته آهسته درد و جراحتهاى بدن بيشتر شد، و از آن به بعد نزديك مدينه زير درختى مى نشست و گريه و ناله مى كرد. منافقين آن درخت را هم بريدند. بعد از آن امير المؤمنين عليه السّلام در آنجا سايبانى ساختند كه مشهور به «بيت الاحزان» شد. روز به روز بر شدت
بيمارى بى بى افزوده مى شد. سينه شكسته و مجروح، بازوى ورم كرده، صورت نيلى، محسن سقط شده، غم پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله، مظلوميّت امير المؤمنين عليه السّلام، كار را به جائى رساند كه آن حضرت در بستر بيمارى افتاد، و وصيت هاى خويش را به امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: «شبانه مرا از زير پيراهن غسل بده و كفن كن و دفن نما. قبرم مخفى باشد و ابوبكر و عمر در تشييع و نماز من حاضر نشوند. (بيت الاحزان: ص ۲۶۲ ۲۴۷. بحار الانوار: ج ۴۳، ص ۱۷۱. فيض العلام: ص ۲۶۳ ۲۵۸. جنة العاصمة: ص ۳۵۱ - ۳۶۱. رياحين الشريعة: ج ۱، ص ۲۹۳ ۲۵۱. مأساة الزهراء عليها السّلام: ج ۲، ص ۱۸، ۳۱، ۴۵، ۴۸، ۴۹، ۶۴، ۷۶. فاطمة الزهراء عليها السّلام بهجة قلب المصطفى صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم: ص ۸۸۵ ۸۰۷. وفاة فاطمة الزهراء عليها السّلام مقرم: ص ۱۰۵ ۱۰۴. عوالم العلوم: جلد سيّدة النساء فاطمد الزهراء عليها السّلام: ج ۲، ص ۱۱۲۱ ۱۰۵۷)

عايشه و غير عايشه نيز بر جنازه من حاضر نشوند.(سبعة من السلف: ص ۲۵۳)

مدينه در شهادت فاطمه عليه السّلام:
روز شهادت آن حضرت، مدينه مثل روز شهادت خاتم الانبياء صلّى اللَّه عليه و آله شده بود. كوچك و بزرگ از زن و مرد، نالان و گريان بودند. بدن مطهر آن حضرت شبانه غسل داده شد و هنگام غسل، امير المؤمنين و حسنين و زينبين عليهم السّلام و فضه خادمه و اسماء بنت عميس حاضر بودند. سپس عده اى از گلهاى سر سبد اصحاب امير المؤمنين عليه السّلام: سلمان، ابوذر، مقداد، عمار و... حاضر شدند و بدن را دفن كردند.در بقيع، چهل صورت قبر ترتيب دادند و بر آنها مقدارى آب ريختند.(بحار الانوار: ج ۴۳، ص ۱۸۳)

فرداى آن روز منافقين قصد نبش قبر را نمودند، ولى امير المؤمنين عليه السّلام اجازه نفرمودند. احتمالات در محل دفن آن حضرت متعدد است، ولى زيارت آن حضرت در مسجد النبى صلّى اللَّه عليه و آله، حجره خود آن حضرت كه در زمان ما جزء صحن مسجد است بين محراب و منبر، و در بقيع وارد شده است.

مدت عمر آن مخدره مظلومه ۱۸ سال و ۶۰ روز يا ۹۰ روز است. سال شهادت يازدهم هجرى است.

اقوال در شهادت حضرت زهرا عليه السّلام:
اقوال در شهادت حضرت زهرا سلام اللَّه عليها چنين است:
۱ - چهل روز بعد از شهادت پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله (۸ ربيع الثانى). (بحار الانوار: ج ۴۳، ص ۲۱۲. جنة العاصمة: ص ۳۵۰. مروج الذهب: ج ۱، ص ۴۰۳. روضة الوتعظين: ص ۱۳۰)

۲ - چهل و پنج روز (سيزدهم ربيع الثانى). (مناقب ابن شهر آشوب: ج ۳، ص ۴۰۶)

۳ - شصت روز بعد از شهادت پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله. (بحار الانوار: ج ۴۳، ص ۲۱۷)

۴ - هفتاد و دو روز بع