֎ یادداشت اول
سالهاست که مردم دنیا ترانه میسرایند: در غم و شادی، در تمنای باران و آفتاب، و آنگاه که با عزت خشم در امید آزادی می گدازند. در هر درخت، در امواج آب، در صدای پرندگان، در باد، و در ژرفای غارهایی که در کوه دهان می گشایند سرودی هست؛ سرودی که اگر در جان و بر زبانی دانا روان شود، دریا را رام می کند، دشت را برکت می بخشد، دستان آسمان را به سخاوت می گشاید و درمانی میشود همه ی بیماری ها را. بدین گونه ترانه سرایی نتیجه ی طبیعی گوش گرفتن است، چه هر ذره را نوایی هست از آغاز آفرینش که در خلوت سکوت، پرآوا می خواند. نوایی که توان می بخشد، دل را قوی می دارد و به یاد انسان می آورد که او نیز در کنار دیگر زندگان، تعیین کننده ی سرنوشت نهایی هستی است. آنچه میان سلطه ی بیداد ظلمانی و روشناییِ داد داوری خواهد کرد، خاطره ی آن آواز نخستین است، آواز هستی برای راندن نیستی، آواز استقامت در برابر زشتی. ﴿کلیک کنید: متن کامل﴾
نویسنده: شکوفه محمدی ❖ نام ستون: اهونور
www.baru.wiki ❖ t.me/Baruwiki
سالهاست که مردم دنیا ترانه میسرایند: در غم و شادی، در تمنای باران و آفتاب، و آنگاه که با عزت خشم در امید آزادی می گدازند. در هر درخت، در امواج آب، در صدای پرندگان، در باد، و در ژرفای غارهایی که در کوه دهان می گشایند سرودی هست؛ سرودی که اگر در جان و بر زبانی دانا روان شود، دریا را رام می کند، دشت را برکت می بخشد، دستان آسمان را به سخاوت می گشاید و درمانی میشود همه ی بیماری ها را. بدین گونه ترانه سرایی نتیجه ی طبیعی گوش گرفتن است، چه هر ذره را نوایی هست از آغاز آفرینش که در خلوت سکوت، پرآوا می خواند. نوایی که توان می بخشد، دل را قوی می دارد و به یاد انسان می آورد که او نیز در کنار دیگر زندگان، تعیین کننده ی سرنوشت نهایی هستی است. آنچه میان سلطه ی بیداد ظلمانی و روشناییِ داد داوری خواهد کرد، خاطره ی آن آواز نخستین است، آواز هستی برای راندن نیستی، آواز استقامت در برابر زشتی. ﴿کلیک کنید: متن کامل﴾
نویسنده: شکوفه محمدی ❖ نام ستون: اهونور
www.baru.wiki ❖ t.me/Baruwiki