مطالعات اوتیسم

📖#لالايى #كيم_توى

وقتى به من گفتند كه پسرم در دنياى خودش محبوس شده است ؛ وقتى تاييد شد كه او يكى از كودكانى است كه با وجود اينكه نه كر است و نه لال ، نمى تواند صداى ما را بشنود و با ما صحبت كند ، من نه گريه كردم و نه ضجه زدم . او يكى از آن دسته كودكانى بود كه ما بايد از دور دوست شان مى داشتيم و لمس شان نمى كرديم ، نمى بوسيديم شانو به آن ها لبخند نمى زديم. چرا كه ممكن است همه ى حواس شان به خاطر بوى پوست ما ، شدت صداى ما ،بافت موهايمان و يا ضربان قلب مان تحريك شود. احتمال داشت او حتى بتواند روزى كلمات دشوارى را با تمام سختى اش تلفظ كند ، اما ممكن بود هرگز مرا با محبت ، مامان صدا نزند. او هيچ وقت درك نخواهد كرد چرا وقتى براى نخستين بار لبخند زد ، گريه كردم. هيچ وقت نخواهد دانست كه به خاطر وجود اوست كه براى هر ذره از شادى و شوق ، شكرگزارى ميكنم و من همچنان عليه #اوتيسم خواهم جنگيد ؛ حتى اگر همين حالا هم بدانم كه شكست ناپذير است.

📎@book_fans

Jd.parsa:
☀️🌾
چندان دعا کن در نهان
چندان بنال اندر شبان
کز گبند هفت آسمان
در گوش تو آيد ندا
گر مجرمي بخشيدمت
وز جرم آمرزيدمت
فردوس خواهي دادمت
خاموش , رها کن اين دعا ...


"مولانا"

در رابطه با اختلال طیف اتیسم،هنوز نظر واحدی راجع به دلایل به وجود آمدن این اختلال بیان نشده است. طبق مطالعات انجام شده، مجموعه ای از عوامل ژنتیکی و محیطی در ایجاد اتیسم تاثیر گذار هستن. اما طبق آخرین مطالعه ای که توسط محققان دانشگاه "کی" انگلستان انجام شده است، میزان مولکول آلومینیوم در مغز افراد دارای اتیسم نسبت به افراد دارای تحول عادی بیشتر است. از آنجایی که میزان مطالعات در این حوزه کم بوده، دلیل وجود بیشتر این ماده در مغز افراد اتیستیک تبیین نشده است. اما مطالعه ی دیگری نشان داده بود که میزان این ماده (آلومینیوم) در مغز افراد دارای آلزایمر نیز بالا بوده که قطعا این فرآیند نیاز به بررسی های بیشتری دارد.
منبع : Mold, M., Umar, D., King, A., & Exley, C. (2018). Aluminium in brain tissue in autism. Journal of Trace Elements in Medicine and Biology, 46, 76-82.
مژده خنجری
کارشناسی ارشد روان شناسی عمومی, دانشگاه شهید بهشتی

@mytehranautism

«آموزش مهارت های اجتماعی به کودکان اتیستیک در خانه»
بسیار مهم است که در امر آموزش کودکان اتیستیک از کمک متخصصان اين زمينه استفاده شود، اما راهکارهایی برای افزایش مهارتهای اجتماعی وجود دارد که در محيط خانه و با خانواده نیز عملی هستند. مراحل زیر برگرفته از "راهنمای والدین در درک اختلالات طیف اتیسم" آکادمی روانپزشکی آمریکا است:
💎 به بازی کودک ملحق شوید:
به چیزی که کودک در حال بازی با آن است اشاره کنید و درباره کاری که دارد انجام می‌دهد صحبت کنید.هر تماس چشمی را با لبخندی گرم پاسخ دهید. به بازی مراحل حل مساله ساده اضافه کنید، مثلا هنگام بازی با توپ، پیشنهاد کنید که توپ را میان دستان شما پرتاب کند و اگر از پس این کار برآمد او را تشویق کنید.
💎 به کودک آموزش دهید تا به جایی که شما اشاره می‌کنید نگاه کند:
ابتدا به چیزهایی که کودک معمولا دوست دارد به آنها نگاه کند اشاره کنید و نام آنها را بگویید. شاید لازم باشد تا دستهایتان را روی شانه ی کودک قرار دهید و او را در مسیر نگاهش راهنمایی کنید تا کم کم خودش این توانایی را بدست بیاورد. هر موفقیت را با فیدبک مثبت پاسخ دهید. سپس میتوانید به کند و کاو و اشاره به اشیای جدید بپردازید. حالات چهره تان را با موقعیت و فعالیت هماهنگ کنید، مثلا وقتی به یک اسباب بازی جدید اشاره میكنید ابراز شادمانی کنید یا زمانی که چیزی روی زمین میریزد با گفتن «واى نه!» عکس العمل نشان دهید. زمانی که کودک این عکس العمل ها را تقلید کرد او را تشویق کنید.
@mytehranautism
💎 به کودک یاد بدهید که اشاره کند:
هرگاه کودک چیزی می‌خواهد دستش را
بگیرید و با انگشتش به آن اشاره کنید. میتوانید شیء مطلوب او را دور از دسترسش قرار دهید و زمانی که او سعى میکند خود را به شیء برساند اول اشيايى دیگر به او بدهید و از او بپرسید چه میخواهد؟ وقتی کودک به شیء مطلوبش نزدیک شد دست او را گرفته ، با انگشتش به آن شیء اشاره کنید، سپس شیء را به او جایزه بدهید. از او بخاطر اشاره کردنش به شیء تشکر کنید.
💎 به کودک یاد بدهید که کمک بخواهد:
تظاهر کنید متوجه نمی‌شوید کودک چه می‌خواهد و به او بگویید «بیا برویم پدر را پیدا کنیم تا به ما کمک کند». به کودک یاد بدهید چگونه دست پدر را بگیرد، او را در فعالیت هدایت کند و از او کمک دریافت کند. این امر به کودک می‌آموزد تا با والدینش بیشتر مشغول (engaged) باشد.
💎به کودک آموزش دهید که به شما چیزهایی را نشان دهد:
یک مهارت اجتماعی کلیدی برای هر کودکی این است که بتواند چیزهایی که برایش جالب هستند را به والدینش نشان دهد و با اشاره کردن یا هدایت والدین به سوی آن، تجربه‌اش را با آنها به اشتراک بگذارد. هرگاه کودک چیزی برای شما می‌آورد کمی درباره آن صحبت کنید. مثلا اگر او برای باز کردن در یک قوطی نیاز به کمک داشت تظاهر کنید که متوجه نمی‌شوید و راجع به جنبه های دیگر قوطی صحبت کنید. نهایتا با شادی بگویید: «وای میخواهی بازش کنم!» و این کار را انجام دهید. شما هم اگر چیز جالبی دیدید که کودک متوجه آن نشده بود، مثلا یک هواپیمای در حال پرواز، آن را به کودک نشان دهید ، از او بخواهید که به آن اشاره کند. سپس با او تماس چشمی برقرار کنید و بعد با صحبتی هیجان انگیز درباره آن، در حالی که نگاه کودک بین شما و شیء مورد نظر در رفت و آمد است، به او پاداش دهید.
منبع:
Sears, Robert (2010). The Autism Book.
ترجمه: سالومه محمدی پژمان
@mytehranautism

اتیسم در دختران و زنان
امروزه وقوف به این مساله بالاتر رفته است که نشانه های اتیسم در دختران و زنان به احتمال بیشتری مورد غفلت واقع می‌شوند. در این زمینه سه سوال مهم وجود دارد:
۱. آیا اتیسم در جنس مونث به شکل متفاوتی بروز می‌کند؟
۲. آیا جنس مونث نشانه های اتیسم را بهتر می‌پوشاند؟
۳. حتی زمانی که نشانه ها حاکی از وجود اتیسم هستند،آیا متخصصان کمتر تمایل دارند که روی دختران تشخیص اتیسم بگذارند؟
💎 در مطالعه ای، رفتار دختران و پسران طیف اتیسم با همسالان عادی خود که رشد نرمال داشتند در زمین بازی مقایسه شد. پسران عادی بیشتر تمایل داشتند که بازی های سازمان یافته و قاعده مند انجام دهند، در حالی که پسران طيف اتیسم تمایل داشتند که به تنهایی بازی کنند. چالش های اجتماعی در پسران طیف اتیسم بسیار بیشتر از دختران این طیف بروز می‌کرد. از فاصله دور، دختران طیف اتیسم "شبیه به" همسالان عادی خود به نظر می‌آمدند. آنها زمان معناداری را به صحبت کردن و درگیر (engage) بودن می‌گذراندند. مشاهده‌گران آموزش ندیده به احتمال کمتری متوجه مشکلات این دختران می‌شدند، اما نکته‌ي مهم این است که چالش های اجتماعی این دختران از دید همسالان آنها پوشیده نمی‌ماند. این دختران طیف اتیسم نمی‌توانستند تعامل مشترک را در فعالیت هایی که نیازمند هماهنگی اجتماعی بودند نگه دارند و نمی‌توانستند رفتارهای خود را به گونه ای تنظیم کنند که متناسب با هنجارهای گروه باشد.
💎 پوشاندن چالش های اجتماعی توسط دختران طیف اتیسم باعث آسیب پذیری آنها می‌شود و این دختران به احتمال کمتری مداخله دریافت می‌کنند. درک تفاوت های دختران و زنان طیف اتیسم در تشخیص و تنظیم مداخله برای آنان ضروری است.
💎 دختران به احتمال کمتری با ابزارهای استاندارد تشخیصی، تشخیص اتیسم دریافت می‌کنند. این ابزارها لازم است که متناسب با خصوصیات دختران طیف اتیسم به روز شوند.
💎 در مورد علایق و روتین های کودکان طیف اتیسم، پسران به احتمال بیشتری فعال هستند و به سرگرمی های فنی علاقه نشان می‌دهند. در حالیکه دختران بیشتر منفعل هستند و به جمع آوری اطلاعات درباره افراد بیشتر از اشیا علاقه دارند. علایق این دختران شبیه به علایق دختران عادی است (مثلا حیوانات، ادبیات کلاسیک و...)، اما این وجود علاقه ای خاص نیست که آنها را از همسالان خود متمایز می‌کند، بلکه تفاوت آنها در کیفیت و شدت علایقشان است.
منبع:
Gould,Judith (2017). Towards understanding the under-cognition of girls and women on the autism spectrum.
ترجمه و تلخيص: سالومه محمدي پژمان
@mytehranautism

محققان مرکز تحقیق و درمان اتیسم دانشگاه کالیفرنیای آمریکا اعلام کردند: ۷۰۰ نمونه بافت مغز مبتلایان به اختلال های اتیسم، اسکیزوفرنی،دو قطبی، افسردگی اساسي و سوء مصرف الکل را بررسی کرده و این نمونه ها را با نمونه هایی از مغز افراد سالم مطابقت داده اند.

دنیل گِشویند (Daniel Geschwind)، استاد مغز و اعصاب، روان‌پزشکی و ژنتیک انسانی در UCLA و مدیر مرکز تحقیقات و درمان اتیسم که نویسنده ارشد این مقاله است، می‌گوید: «ما با استفاده از فناوری‌های مولکولی و ژنتیک توانسته‌ایم بیماری‌های روانی را به شیوه‌ای منحصربه‌فرد بررسی کنیم. بیماری‌های روانی، اثر آسیب‌شناختی آشکاری در مغز ندارند؛ اما اکنون به ابزارهای ژنومیکی مجهز شده‌ایم که به ما نشان می‌دهد چه اتفاقی در مغز می‌افتد که حاصل آن، این اختلال‌های روان‌شناختی است.»

محققان می‌دانند که بعضی تغییرات در مواد ژنتیکی، افراد را در معرض خطر اختلالات روانی قرار می‌دهد، اما DNA به تنهایی گویا تمام داستان نیست. هر سلول در بدن دارای DNA یکسان است. از سوی دیگر، مولکول‌های RNA با خواندن دستورالعمل‌های موجود در DNA، در بیان ژن قسمت‌های مختلف بدن نقش مهمی دارند.

طراحی و اهمیت مطالعه
دانیل گشویند – Daniel Geschwind – محقق ارشد این مطالعه می گوید: این یافته ها امضای مولکولی و پاتولوژیکی از این اختلال هاست که گامی بزرگ و رو به جلو به شمار می آید.
رییس مرکز تحقیقات و درمان اتیسم دانشگاه کالیفرنیا افزود: مهمترین چالش کنونی این است که بدانیم این تغییرات ژنتیکی چطور بروز می یابند.
گشویند ادامه داد: ما نشان داده ایم این تغییرات مولکولی در مغز با دلایل بنیادین ژنتیکی مرتبط هستند، اما هنوز سازوکار مسبب این تغییرات به دلیل عوامل ژنتیکی را نمی دانیم.
محققان در این پژوهش، به این نتیجه رسیدند که در سه اختلال اتیسم، اسكیزوفرنی و دوقطبی، سطوح مشابهی از برخی مولکول‌های خاص در مغز افراد بیمار وجود دارد. هم‌چنین، شباهت‌هایی در سطح مولکولی بین اختلال دوقطبی و افسردگی اساسی و هم‌چنین، افسردگی و دائم‌الخمری دیده می‌شود.

یکی از مهم‌ترین یافته‌های پژوهشگران در این نشانه‌های مرتبط بین اختلالات روانی، وجود مشکل در ارتباط سلول‌های عصبی مغز (وجود سیناپس‌هایی با عملکرد مختل‌شده) است.
گشویند توضیح می‌دهد: «به‌نظر می‌رسد که در این پنج اختلال روانی شایع، برخی نورون‌ها (سلول‌های عصبی) به‌اصطلاح گیج می‌شوند و نمی‌توانند درست ارتباط برقرار کنند. ما حدس می‌زنیم که در چنین وضعیتی، نویز زیادی به سیستم ارتباطی مغز تزریق می‌شود و سیگنال‌دهی و ارتباط بین نورون‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. گام بعدی ما در تحقیقات، یافتن ارتباط بین این پدیده‌های مولکولی و اختلالات روانی است.»

این پژوهش، مطالعات پیشین را درمورد نقش فعال بودن یا نبودن برخی ژن‌ها در بروز این اختلالات روانی را تأیید کرده و نشان داده است که تغییرات ژنتیکی در الگوی فعالیت‌های مغزی مشارکت دارد، اما نویسندگان مقاله بر این نکته تأکید کرده‌اند که اثرات محیطی هم در بروز این الگوهای مغزی مشارکت دارند.

ما متوجه شدیم که این تغییرات مولکولی در مغز به علل‌های ژنتیکی اساسی متصل است، اما ما هنوز مکانیسم‌هایی که این عوامل ژنتیکی منجر به این تغییرات می‌شوند را متوجه نشده‌ایم. ما اکنون باید مکانیسم‌هایی که رخ می‌دهند را درک کنیم تا بتوانیم این نتایج را تغییر دهیم.

این مقاله روز ۸ فوریه (۱۹ بهمن) در نشریه ساینس منتشر شده است:
‏Shared molecular neuropathology across major psychiatric disorders parallels polygenic overlap
گزارش خبری ساینس:
‏Major mental illnesses unexpectedly share brain gene activity, raising hope for better diagnostics and therapies
گزارش ساینتیفیک امریکن
‏Autism Shares Brain Signature with Schizophrenia and Bipolar Disorder
فرستنده ی مطلب: الهه محمدی
@mytehranautism

اضطراب مهد کودک در اتیسم و تکنیکهایی برای مقابله با آن
همه کودکان ممکن است در مهد کودک اضطراب را تجربه کنند اما در کودکان مبتلا به اتیسم این اضطراب به دلایل چندی می¬تواند شدیدتر و با فراوانی بیشتر رخ دهد.
این دلایل عبارتند از: همپوشانی نشانگان اضطرابی با برخی نشانگان اتیسم، ترس از اینکه دیگران در مورد کودک و ناتوانی وی در برقراری ارتباط اجتماعی چه فکر می¬کنند، وجود حساسیت¬های خاص مثلاً به صدا و همهمه یا نور و مواردی از این دست).
برای کمک به کاهش اضطراب در این کودکان نکات چندی را باید مد نظر قرار داد:
- شناسایی راه انداز: مهم است که بدانید چه چیزی موجب ترس کودک می¬شود. در این صورت کاهش ترس راحت تر خواهد بود. مثلاً اگر کودک از حضور در جمع همسالان می¬ترسد، از جمع¬های کوچک شروع کنید و بعد از ورود کودک به این جمعها او را تشویق نمایید.
- برنامه دیداری: کودکان اتیستیک معمولاً در انتقال از یک فعالیت به فعالیت دیگر مشکل دارند، به ویژه اگر قرار باشد فعالیتی که دوست دارند را متوقف و به فعالیتی که دوست ندارند بپردازند. داشتن برنامه تصویری به این انتقال کمک می¬نماید.
- فضای امن: وقتی کودک دچار اضطراب می¬شود اگر بتوانیم برایش فضای امن فراهم کنیم، این فضای امن می¬تواند به کاهش اضطراب کمک کند. فضای امن باید جایی جدا از جمع باشد که وسایلی آرامشبخش مثل پازل یا موسیقی آرام در آنجا موجود باشد. باید دقت کرد که بیش از حد از این فضا استفاده نشود، زیرا در این صورت کودک برای فرار از تمام فعالیتهای مهد به این فضا پناه خواهد بود که موجب کند شدن روند آموزش کودک می¬گردد.
- داستانهای اجتماعی: والدین و مربیان می¬توانند پیش از هر بخش از فعالیت در مهد از طریق داستانهای اجتماعی به کودک نشان دهند چه اتفاقی قرار است بیافتد و به این ترتیب به کاهش اضطراب کودک کمک نمایند. حتی طی این داستان اجتماعی می¬توان موقعیت اضطراب زا و واکنش مناسبی را که از کودک انتظار می¬رود را نیز نشان داد.

ترجمه و تلخیص: صنم باقریان
منابع مورد استفاده:
Early bird program, Jane Shields, 2001
Autism Resources and Community (ARC), STAGES, Kasey Salvatore, 2018

میدانیم که اتیسم اختلالی است که به دلیل انحراف در رشد صحیح دستگاه عصبی مرکزی مغز در تعامل با محیط نامناسب و غیرارتباطی نوزاد اتفاق می افتد.

مغز انسان هنگامی که به دنیا می آید متشکل از میلیون ها سلول عصبی است که تقریبا به یک مغز انسان بالغ شبیه است، اما نوزاد توانایی جز چند بازتاب ساده ندارد، چون مغز او هنوز "شبکه" نشده است و "اتصالات عصبی" شکل نگرفته اند.
شکل گیری این اتصالات عصبی در تعامل مستقیم کودک با محیط اتفاق میافتد.
به دلایل مختلف، از جمله محیط غیر ارتباطی کودک در سالهای اولیه پس از تولد، این سیر شبکه شدن مختل می شود و به جای اینکه سلولهای عصبی مغز به صورت طبیعی و با الگوی نسبتا مشخص و متوازنی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و شبکه شوند، شبکه شدن مغز قطبی می شود و مثلاً قسمت های خاصی از مغز بسیار پراتصال و قسمت هایی بسیار ضعیف از نظر تعداد اتصالات می شوند.
توانایی های خاص و جزیره ای این کودکان نیز بیشتر به همین دلیل اتفاق می افتد.
مثلا کودک مبتلا به اتیسمی که مدام در معرض موبایل بوده است، قسمت های خاص مغز مرتبط با آن بسیار پر اتصال و شبکه می شوند و میبینیم کودک در یک بازی خاص موبایل حتی از والدینش هم متخصص تر و با مهارت تر می شود.
در حالی که همین کودک قادر به برقراری ارتباط و تماس چشمی نیست، چرا که قسمت های مخصوص به ارتباط و تماس چشمی در وی شبکه نشده اند.

با این تبیین، درمان اتیسم شامل هر راهکاری است که منجر به متوازن کردن اتصالات مغزی از طریق تغییر محیط کودک و جلوگیری از تشکیل و تقویت شبکه های به درد نخور و تشکیل و تقویت شبکه های مفید است ...

سعید صادقی/ دانشجوی دکتری روانشناسی بالینی دانشگاه شهیدبهشتی تهران

میدانیم که اتیسم اختلالی است که به دلیل انحراف در رشد صحیح دستگاه عصبی مرکزی مغز در تعامل با محیط نامناسب و غیرارتباطی نوزاد اتفاق می افتد.

مغز انسان هنگامی که به دنیا می آید متشکل از میلیون ها سلول عصبی است که تقریبا به یک مغز انسان بالغ شبیه است، اما نوزاد توانایی جز چند بازتاب ساده ندارد، چون مغز او هنوز "شبکه" نشده است و "اتصالات عصبی" شکل نگرفته اند.
شکل گیری این اتصالات عصبی در تعامل مستقیم کودک با محیط اتفاق میافتد.
به دلایل مختلف، از جمله محیط غیر ارتباطی کودک در سالهای اولیه پس از تولد، این سیر شبکه شدن مختل می شود و به جای اینکه سلولهای عصبی مغز به صورت طبیعی و با الگوی نسبتا مشخص و متوازنی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و شبکه شوند، شبکه شدن مغز قطبی می شود و مثلاً قسمت های خاصی از مغز بسیار پراتصال و قسمت هایی بسیار ضعیف از نظر تعداد اتصالات می شوند.
توانایی های خاص و جزیره ای این کودکان نیز بیشتر به همین دلیل اتفاق می افتد.
مثلا کودک مبتلا به اتیسمی که مدام در معرض موبایل بوده است، قسمت های خاص مغز مرتبط با آن بسیار پر اتصال و شبکه می شوند و میبینیم کودک در یک بازی خاص موبایل حتی از والدینش هم متخصص تر و با مهارت تر می شود.
در حالی که همین کودک قادر به برقراری ارتباط و تماس چشمی نیست، چرا که قسمت های مخصوص به ارتباط و تماس چشمی در وی شبکه نشده اند.

با این تبیین، درمان اتیسم شامل هر راهکاری است که منجر به متوازن کردن اتصالات مغزی از طریق تغییر محیط کودک و جلوگیری از تشکیل و تقویت شبکه های به درد نخور و تشکیل و تقویت شبکه های مفید است ...

سعید صادقی/ دانشجوی دکتری روانشناسی بالینی دانشگاه شهیدبهشتی تهران

مزیت های لگو درمانی برای کودکان طیف اختلال اتیسم

مزیت هایی که در پی می آیند، لگو را بعنوان ابزاری مفید و موثر در آموزش و درمان کودکان مبتلا به طیف اختلالات اتیستیک مطــرح می نمایند:

- با توجه به مشکلات بسیار کودکان اتیستیک در تعمیم دهی مهارت های آموخته شده استفاده از لگو بدلیل بهره گیری از محیط طبیعی و رویکرد طبیعت گرایانه می-تواند در افزایش تعمیم دهی آموزش ها در کودکان اتیستیک مفید و موثر باشد (کوهلر ، استرین ، هوی سون و جامی سون ، 1997؛ دلپراتو ، 2001).

- لگو درمانی قابلیت استفـــاده در مدرسه و کلینیک های درمانی را داراست. لگو درمانی هم به ارتباطات کلامی و هم غیر کلامی نیازمند است ، کوپلند معتقد است که لگو خود "یک نوع زبان" است ( استاتلر ، روز و سد ،2001) و استفاده از لگو بعنوان یک زبان خاص می تواند به کودکان اتیستیک که زبان آنها اغلب فاقد کنش ارتباطی است یاری رساند.

- لگو نیازمند همکاری و تشریک مساعی، حل مساله بطور مشارکتی، خلاقیت مشارکتی و توجه مشترک، رعایت نوبت و قوانین بازی و درک و پیش بینی دیدگاه دیگران است (اونز ، گراندر ، همفری و بارون کوهن ،2008).

- لگو یک بازی ساخت دار، قابل پیش بینی و دارای اسلوب و قاعده است و کودکان اتیستیک بطور اختصاصی جذب چیزهای قاعده دار و قابل پیش بینی می شوند و عدم پیش بینی پذیری را تحمل نمی کنند. (بارون کوهن و همکاران، 2008).

لگو یک ابزار برای ساختن است و مواد ساختنی وسایلی موثر برای تسهیل تعاملات پیچیده اجتماعی در کودکان اتیستیک به شمار می وند (بارون کوهن و همکاران، 2008).


نگارنده: اسماعیل شیری/ دانشجوی دکتری تخصصی روانشناسی بالینی

@mytehranautism