Guli NIGORdan satrlar

Бир қўшиқда "Зона комфорта это тюрма" деган жумлалар бор. Қўшиқнинг ҳар гал шу қисмини эшитганимда қулайликлар ҳақида ўйлай бошлайман. Хўш, зона комфорта - яъни қулай муҳит чинданам ҳам қамоқхонами?

Аввало, яхши тарафидан бошласам. Қулайликлар шаҳар аёлларининг умрини узайтирди. Кирларни автомат кир машина ювса, уйларни пылесос тозаласа, гуручдан тортиб нон пиширадиган аппаратгача бўлса, хўш, ортган вақтда аёллар нима қилаяпти? Албатта, ўзи учун яшаяпти - яъни спорт билан шуғулланаяпти, ўзига қарашга вавт топаяпти.

Шу боис ҳам шаҳар аёллари қишлоқдаги тенгдошидан анча ёш кўринаяпти. Сабаби у сигир соғмайди, тонг саҳардан ҳовли супурмайди, ёзнинг саратонида юзлари қуёшда куйиб таппи қилмайди, қишнинг қаҳратонида дам ба дам ҳовлига чиқиб печкасига ўтин олиб келмайди.

Бироқ... Ҳамиша ўзимга, фикримга қарши чиқадиган шу жумлани кўпинча яхши кўраман. Хуллас, қулай муҳит инсонни дангаса қилиб қўяди. Ўз устида изланиш, соғлом турмуш тарзини кечириш хам бора бора малол кела бошлайди. Сабаби эса оддий, ён атрофи тўла қулайлик: совуқда бекатда музлаб автобус кутмайди, ё такси чақиради, ё ўз автомобилидан фойдаланади. Бозор қилиш баҳона кўчага чиқиш, одамлар билвн мулоқот қилишга эринади: керакли иловалар ёрдамида кийим кечакдан тортиб озиқ-овқатгача етказиб бериш хизматларидан бемалол фойдаланиш мумкин. Карантин сабаб ҳатто ўзимизда ҳам масофадан ишлаш тизими анчагина ривожланди. Демак, уйида ўтириб пул топиш мумкин.

Шундай шароитда камдан кам инсондар саломатлиги, шахсий ривожланиши ҳақида ўйлайдилар. Жуда кўпчилик эса компьютер қаршисига мук тушганича "яшайди". Интернет орқали ишлайди, пул топади, овқат, дори дармон ёки шу каби бирламчи заруратларини буюртма қилиб қўяқолади.

Ташқарида эса вақт ўтиб кетаверади... Аввал баҳор келади, ҳамма жой яшнайди, гўзаллашади, ёз бўлади, табиат кучга, мевалар эса ширага тўлади. Куз ҳамўз донолигию ўткинчилиги ҳақида унга айтиб беролмайди, бир баргидаги уч-тўрт хил рангни кўрсатиб уни завқлантира олмайди.

Хўш, вақт ўтаётганини, яшаётганини ҳис қилмаётган одам чинданам қамоқхонада яшаётган маҳбусдан кам жиҳатлари билан фарқ қилади, холос

Қулайликка интилиш керак, лекин ривожланиш, ўз устида ишлашдан ҳам тўхтаб қолмаслик керак.

Бу ёруғ оламдаги энг қадрли инсоним учун

СИНГЛИМ КАМОЛАГА
Икки шеър

Кўзларим симирар меҳринг майини,
Дудоқларимда бол, севингил кўнгил.
Меҳрим ортар сенга жоним кун сайин,
Бахтингдан баланд бўл, азизам синглим.
Қаро кўзларингнинг кўрмай ёшини,
Яшагин, сен билан яшарсин олам.
Тутқазмасман сенга ғамлар бошини,
Онам дуо қилар: “Кўп яша болам!”
Камолам, бахтингдан куйсин риёлар,
Бахтингни куйласин бу бахтиёрлар.
Бўламан кўзингдан сачраган учқун,
Бўламан, зўр опа бир кун сен учун!

СИНГЛИМГА
2
Шафақ алвонланар, рангланар юрак,
Соҳир туйғулар-ла безанар ҳислар.
Ўзинг керагимсан, сен ўзинг керак,
Ахир дилда туғён, бир сени излар.

Юрган йўлларимда рангланар дунё
Сезган ҳисларимда қолади рўё.
Дарахтлар шохига осилиб гўё,
Беланчак учяпти буғубор дунё.

Ана шу дунёда ўзинг керагим,
Мана шу дунёда сен суянганим.
Сени кипригимда келар асрагим –
Фариштадек синглим, жоним, жигарим.

«Балуйте детей, господа! Никто не знает, что их ожидает в будущем». Владимир Набоков (1899—1977).

Расмлар қуруқ бўлмасин деб бирнималар қоралагандим, ўчиб кетибди🤦‍♀🤦‍♀🤦‍♀

Энди хафсала қилсам эртага ёзаман. Сизларга эса хайрли тун, яхши дам олинглар!

Шеърият - жорияи садақа. Вафо Файзуллоҳ

11 НОЯБРЬ
Туннинг кимсасиз пучмоқларидан
Тўсатдан чинқирар ёлғиз сукунат.
Шаҳарнинг сурурли шовқинларидан
Маъсудлик топгандим, топдим ҳаловат.

Аммо вақтлар ўтди. Ул ҳаловатни
Унутган эканман, тамоман, буткул.
Мен ҳамон ёлғизман, дея суҳбатни
Эслатиб қўйяпти менга у бу кун.

Нетай, мен ҳам бугун сендек ёлғизман –
Қичқирсам, овозим ютади болиш.
Гулқоғозларига айтилган сирман –
Бундайин қисматга керакми кўниш?!

Кўнглидан бошқа бир дилкаши йўқ
Телбага ҳамоҳанг туйғуман асли.
Сукунат, азизим, сендан кўнглим тўқ –
Шеърга эвриляпти дониш куз фасли!
Гули НИГОР