چون ماهیات مثارِ(عامل برانگیخته شدن )کثرت اند،اگر عامل اتحاد داشته باشند برهم حمل می شوند،اگر عامل اتحاد نداشته باشند اجازه ی حمل ندارند . اگر ضاحک وکاتب عامل اتحاد داشت قابل حمل هستندولی اگر عامل اتحاد نداشت یعنی قابل حمل نیستند.
حمل یعنی اتحاد، حمل می کنید یعنی شهادت می دهید که این دوتا باهم متحدند،اگر از هم کاملا جدا باشند نمی توانید متحدشان کنید،نمی توانیدحملشان کنید بلکه باید اتحاد داشته باشند.
اتحادشان در واقع است یا اعتباری است؟ در ذهن من باید اتحاد داشته باشند یا در خارج باید اتحاد داشته باشند،اگر در ذهن اتحاد داشتند ودر خارج اتحاد نداشتند،خب ذهن من خلاف واقع است وآن حملی که من میکنم حملِ مطابق واقع نیست .پس حتما باید در خارج اتحاد وارتباط،باشد تا من بتوانم در ذهنم حمل کنم
حمل در خارج نیست،حمل کار ذهن است،اما باید در خارج اینهاباهم اتحاد داشته باشند تا بتوانند حمل کنند،انسان باید با کتابت اتحاد داشته باشد تا بتوانم بگویم الانسان الکاتب . در خارج انسان وفرس اتحاد ندارند پس نمی توانیم بگوییم الانسان الفرس یا الفرس للانسان .(اتحاد ذهنی تابع اتحاد خارجی است).
یا به تعبیر اصطلاحی نسبت حکمیه ای که در حمل می آید تابع وجودی است که در خارج است.
تاریخ ۹۷/۰۷/۰۳ ،دقیقه ۱۳:۵۳
@Manzomeeh