📚کــتــابــی خـبــری📚

*د مور أو پلار سره د تعامل پنځه ديرش ۳۵ آداب :*

۱: د هغوی په حضور کې موبایل بې ضرورته نه استعمالول
۲: د هغوی خبرو اوریدلو ته خاموش اوسیدل
۳: د هغوی نظر پوره اوریدل او منل
۴: د هغوی د خبرو موافق عمل کول
۵: په مجلس کې هغوی ته په عاجزۍ سره کتل
۶: همیشه د هغوی ستاینه کول
۷: د خوشالۍ خبرې ورسره شریکول
۸: هغوی له منفي خبرو څخه نه خبرول
۹: د هغوی دوستان او عزیزان ستایل
۱۰: د هغوی لاسته راوړنې رایادول
۱۱: د هغوی څرګندونې اوریدل اګر که تکراري هم وي
۱۲: هغوی ته پخوانۍ دردناکې پیښې نه رایادول
۱۳: د هغوی په مجلس کې بې ځایه خبرې نه کول
۱۴: د هغوی په مجلس کې په درناوي سره کیناستل
۱۵: د هغوی د نظریاتو له تخریب نه ځان ساتل
۱۶: د هغوی خبره نه قطع کول
۱۷: د هغوی د مشرتوب پوره درناوی کول او له ځورولو نه یې ځان ساتل
۱۸: د هغوی په موجودګۍ کې د هغه لمسیانو ته سزا نه ورکول
۱۹: د هغوی ټول نظرونه او مشورې اوریدل اوعمل پرې کول
۲۰: د هغوی مشري او حاکمیت منل
۲۵: هغوی خپل ویاړ او افتخار ګڼل
۲۶: د هغوی په حضور کې بل چاسره هم نرمي کول
۲۷: داسې کار نه ځان ساتل چې د هغوی د اذیت سبب ګرځي
۲۸: هغوی له پاره هر وخت دعاء کول
۲۹: د هغوی په موجودګۍ کې خپله ستړیا او تکلیف نه ښکاره کول
۳۰: د هغوی په نیمګړتیا او سهوې پورې خندا نه کول
۳۱:د هغوی له غوښتنې نه مخکې مخکې د هغوی خدمت کول او غوښتنه یې پوره کول
۳۲: تل د هغوی ملاقات کول او هغوی نه په غصه کول
۳۳: هغوی سره په خبرو اترو کې نرم نرم الفاظ استعمالول
۳۴: هغوی ته په ښو ښو نومونو اواز کول
۳۵په هر څه او له هر چانه هغوی ته د اولیت حق ورکول
نو مور او پلار د ځمکې په سر یوه لویه سرمایه ده
هغه وخت هم نژدې ده چې دا لویه خزانه به په ځمکه کې دفن شی او موږ به ددې لویې سرمایې نه خالي لاس پاتې شو نو بیا به د خوشالیو دا لوی خوند نه وي..
نو په همدې بناء دایو مهم بیان ده چې ژور فکر ورته پکار ده تر څو خپل ځان سره فکر وکړو چې والدینو سره مو تر کومه حده ښه تعامل ده
مور او پلار خپل رحمتونه وګڼئ او له هغوی سره په تعامل کې له ډیر احتیاط نه کار واخلئ تر څو مو دنیا او اخرت ددوی په دعاوو ښایسته شي.
ټلیګرام چینل👇👇

#کــتــابـی_خـبـری
@AarHaHS

*حـکایـت*

ماته نصیحت وکړه // *رښتنی_کيـسه*

*ژباړه:* م. حمد الله دانشمند

مقاتل بن سلیمان عباسي خلیفه *(ابو جعفر المنصور)* ته ورغلی. منصور ورته وویل: اې مقاتله! څه "نصیحت" راته وکړه، چې زړه مې نرم شي.
مقاتل رحمه الله ورته وویل: چې ما لیدلي، په هغه نصیحت درته وکړم، که مې چې اورېدلي؟
منصور ورته کړه: چې تا لیدلي په هغه نصیحت راته وکړه.
هغه رحمه الله ورته وویل: اې امیر المؤمنینه! اموي خلیفه *(عمر، د عبد العزیز زوی)* یوولس زمن لرل، اتلس (۱۸) دیناره په ميراث ترې پاتې شول، پنځه یې په کفن مصرف شول، په څلور دیناره ورته قبر وپيرودل شول؛ پاتې هغه یې د میراث په توګه په زمنو ووېشل شول.
له یاد خلیفه نه د مرګ پر بستر پوښتنه وشوه، چې زمنو ته دي څه پرېښوول، اې عمره؟!
هغه ورته وویل: د الله پاک تقوی مې ورته په میراث پرېښووده، که نېکان ول؛ الله پاک نېکان خوښوي، که بدان ول؛ داسې څه مې ورته نه دي پرېیښي، چې دالله پاک په معصیت او نافرماني کې ورسره مرسته وکړي.

یو بل اموي خلیفه *(هشام د عبد الملک زوی)* مې ولید، چې یوولس زمن یې لرل، هر یوه ته له پلارني ميراث نه یو، یو ملیون دیناره حصه په لاس ورغله.
په الله پاک قسم، اې امیر المؤمنینه! یوه ورځ مې د عمر له زمنو یو په داسې حال کې ولید، چې سل *(۱۰۰)* آسونه یې د الله پاک په لاره کې د جهاد لپاره وقف کړل؛ د هشام له زمنو مې یو په داسې حال کې ولید، چې یو، بل ته یې دسوال لاس کړاوه.
*(وَلْيَخْشَ الَّذِينَ لَوْ تَرَكُوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّيَّةً ضِعَافًا خَافُوا عَلَيْهِمْ فَلْيَتَّقُوا اللَّهَ وَلْيَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا )*
ژباړه: و دي وېرېږي هغه وګړي، چې که فرضاً دوی پرېیښيوای شاته واړه اولادونه د ضعف په حالت کې؛ نو دوی به وېرېدل پر همدوی له ظلم نه؛ نو دوی دي له الله پاک نه ووېرېږي د هغه وړو په هکله، کوم چې د دوی په ولکه کې دي او دوی دي هغوی ته د عدل او انصاف خبره وکړي.

*(البداية والنهاية / ابن كثير*
*سيرة ومناقب عمر بن عبد العزيز الخليفة الزاهد /ابن الجوزي)*

#کــتــابـی_خـبـری
@AarHaHS

#دنـده
د ایمان ساتنـه

الوتکه کې ناست مسافر ته خدمتګارې د شرابو پياله ونيوله؛ مسافر د نه خوړلو اظهار وکړ؟
خدمتګارې وويل: (( ښاغليه که زموږ خدماتو کې څه ستونزه وي نو مهرباني وکړه موږ ته يې ووايه!))

مسافر وويل : دا خراب څيز دى زه يې نه څښم او تاسې يې هم بايد په مسافرو ونه څښئ.

د خراب په ويلو په الوتکه کې شور جوړ شو. چې د دنيا په لومړۍ درجه الوتکه کې څنګه خراب شيان ورکول کېږي.

له موضوع د الوتکې مشر خبر شو، هغه د الوتکې مسافرو سره له نږدې وکتل او قناعت يې ورکړ چې شراب ښه شى دى بايد ويې څښئ. او د هغې د خوند ټوله فلسفه يې ورته وويله.

په پاى کې مسافر ورته وويل چې سمه ده زه شراب څښم خو په يو شرط هغه دا چې لومړى به يې پيلوټ څښي کله چې هغه وڅښل بيا يې زه څښم .

مشر ورته وويل : (( هغه يې نه شي څښلى ځکه هغه اوسمهال پر دنده دى او د څښلو اجازه نه لري.))
مسافر د ارامۍ ساه واخيسته او ويې ويل :

وروره زه مسلمان يم او د خپل ايمان ساتلو لپاره هر وخت پر دنده يم .

#کــتــابـی_خـبـری
@AarHaHS

#مـرغـلـره

وعنْ أَنَسٍ (رضی الله عنه) أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ﷺ قَالَ: إِنَّ في الْجنَّةِ سُوقًا يأْتُونَهَا كُلَّ جُمُعةٍ. فتَهُبُّ رِيحُ الشَّمالِ، فَتحثُو في وُجُوهِهِمْ وثِيَابِهِمْ، فَيزْدادُونَ حُسْنًا وجَمالًا. فَيَرْجِعُونَ إِلَى أَهْلِيهِمْ، وقَدْ ازْدَادُوا حُسْنًا وَجَمَالًا، فَيقُولُ لَهُمْ أَهْلُوهُمْ: وَاللَّهِ لَقَدِ ازْدَدْتُمْ حُسْنًا وَجَمَالًا، فَيقُولُونَ: وأَنْتُمْ وَاللَّهِ لَقَدِ ازْددْتُمْ بعْدَنَا حُسنًا وَجمالًا.
صحیح مسلم (7146)

#ژباړه
لـه انس رض نـه روایت دی چي رسول اللّٰه ﷺ فرمایی:
په جنت کی یؤ داسی بازار هم شته چې جنتیان به د هری جمعة المبارک په ورځ پکی یؤ ځاﺉ کېږی ، بیا به د جنت له شمالی برخی څخه ناڅاپه هوا راشی ، د هغی هوا له کبله به د جنت د خاؤری غبار د جنتیانو په مخونو باندی پریؤځی.
د هغه غبار له کبله به د جنتیانو حُسن او جمال نور هم اضافه شی ، د جنت غبار د مشک او زعفرانو غوندی بوﺉ او خاصیت لری ، کله چې دوﺉ په جنت کی بیرته خپلو کورونو ته ستانه شی ، د کور خاوندان به یې ورته وایې چې له موږ وروسته خو ستاسی حسن او جمال نور هم اضافه شوﺉ ده.

#کــتــابـی_خـبـری
@AarHaHS

سورة الكهف عـن ¹ الا ²⁷ ایـة

{بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ}
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَنْزَلَ عَلَى عَبْدِهِ الْكِتَابَ وَلَمْ يَجْعَلْ لَهُ عِوَجًا (1) قَيِّمًا لِيُنْذِرَ بَأْسًا شَدِيدًا مِنْ لَدُنْهُ وَيُبَشِّرَ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا حَسَنًا (2) مَاكِثِينَ فِيهِ أَبَدًا (3) وَيُنْذِرَ الَّذِينَ قَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَدًا (4) مَا لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ وَلَا لِآبَائِهِمْ كَبُرَتْ كَلِمَةً تَخْرُجُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ إِنْ يَقُولُونَ إِلَّا كَذِبًا (5) فَلَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَفْسَكَ عَلَى آثَارِهِمْ إِنْ لَمْ يُؤْمِنُوا بِهَذَا الْحَدِيثِ أَسَفًا (6) إِنَّا جَعَلْنَا مَا عَلَى الْأَرْضِ زِينَةً لَهَا لِنَبْلُوَهُمْ أَيُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا (7) وَإِنَّا لَجَاعِلُونَ مَا عَلَيْهَا صَعِيدًا جُرُزًا (8) أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْكَهْفِ وَالرَّقِيمِ كَانُوا مِنْ آيَاتِنَا عَجَبًا (9) إِذْ أَوَى الْفِتْيَةُ إِلَى الْكَهْفِ فَقَالُوا رَبَّنَا آتِنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً وَهَيِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا (10) فَضَرَبْنَا عَلَى آذَانِهِمْ فِي الْكَهْفِ سِنِينَ عَدَدًا (11) ثُمَّ بَعَثْنَاهُمْ لِنَعْلَمَ أَيُّ الْحِزْبَيْنِ أَحْصَى لِمَا لَبِثُوا أَمَدًا (12) نَحْنُ نَقُصُّ عَلَيْكَ نَبَأَهُمْ بِالْحَقِّ إِنَّهُمْ فِتْيَةٌ آمَنُوا بِرَبِّهِمْ وَزِدْنَاهُمْ هُدًى (13) وَرَبَطْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ إِذْ قَامُوا فَقَالُوا رَبُّنَا رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَنْ نَدْعُوَ مِنْ دُونِهِ إِلَهًا لَقَدْ قُلْنَا إِذًا شَطَطًا (14) هَؤُلَاءِ قَوْمُنَا اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ آلِهَةً لَوْلَا يَأْتُونَ عَلَيْهِمْ بِسُلْطَانٍ بَيِّنٍ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا (15) وَإِذِ اعْتَزَلْتُمُوهُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ إِلَّا اللَّهَ فَأْوُوا إِلَى الْكَهْفِ يَنْشُرْ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ رَحْمَتِهِ وَيُهَيِّئْ لَكُمْ مِنْ أَمْرِكُمْ مِرْفَقًا (16) وَتَرَى الشَّمْسَ إِذَا طَلَعَتْ تَزَاوَرُ عَنْ كَهْفِهِمْ ذَاتَ الْيَمِينِ وَإِذَا غَرَبَتْ تَقْرِضُهُمْ ذَاتَ الشِّمَالِ وَهُمْ فِي فَجْوَةٍ مِنْهُ ذَلِكَ مِنْ آيَاتِ اللَّهِ مَنْ يَهْدِ اللَّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ وَمَنْ يُضْلِلْ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ وَلِيًّا مُرْشِدًا (17) وَتَحْسَبُهُمْ أَيْقَاظًا وَهُمْ رُقُودٌ وَنُقَلِّبُهُمْ ذَاتَ الْيَمِينِ وَذَاتَ الشِّمَالِ وَكَلْبُهُمْ بَاسِطٌ ذِرَاعَيْهِ بِالْوَصِيدِ لَوِ اطَّلَعْتَ عَلَيْهِمْ لَوَلَّيْتَ مِنْهُمْ فِرَارًا وَلَمُلِئْتَ مِنْهُمْ رُعْبًا (18) وَكَذَلِكَ بَعَثْنَاهُمْ لِيَتَسَاءَلُوا بَيْنَهُمْ قَالَ قَائِلٌ مِنْهُمْ كَمْ لَبِثْتُمْ قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ قَالُوا رَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَا لَبِثْتُمْ فَابْعَثُوا أَحَدَكُمْ بِوَرِقِكُمْ هَذِهِ إِلَى الْمَدِينَةِ فَلْيَنْظُرْ أَيُّهَا أَزْكَى طَعَامًا فَلْيَأْتِكُمْ بِرِزْقٍ مِنْهُ وَلْيَتَلَطَّفْ وَلَا يُشْعِرَنَّ بِكُمْ أَحَدًا (19) إِنَّهُمْ إِنْ يَظْهَرُوا عَلَيْكُمْ يَرْجُمُوكُمْ أَوْ يُعِيدُوكُمْ فِي مِلَّتِهِمْ وَلَنْ تُفْلِحُوا إِذًا أَبَدًا (20) وَكَذَلِكَ أَعْثَرْنَا عَلَيْهِمْ لِيَعْلَمُوا أَنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَأَنَّ السَّاعَةَ لَا رَيْبَ فِيهَا إِذْ يَتَنَازَعُونَ بَيْنَهُمْ أَمْرَهُمْ فَقَالُوا ابْنُوا عَلَيْهِمْ بُنْيَانًا رَبُّهُمْ أَعْلَمُ بِهِمْ قَالَ الَّذِينَ غَلَبُوا عَلَى أَمْرِهِمْ لَنَتَّخِذَنَّ عَلَيْهِمْ مَسْجِدًا (21) سَيَقُولُونَ ثَلَاثَةٌ رَابِعُهُمْ كَلْبُهُمْ وَيَقُولُونَ خَمْسَةٌ سَادِسُهُمْ كَلْبُهُمْ رَجْمًا بِالْغَيْبِ وَيَقُولُونَ سَبْعَةٌ وَثَامِنُهُمْ كَلْبُهُمْ قُلْ رَبِّي أَعْلَمُ بِعِدَّتِهِمْ مَا يَعْلَمُهُمْ إِلَّا قَلِيلٌ فَلَا تُمَارِ فِيهِمْ إِلَّا مِرَاءً ظَاهِرًا وَلَا تَسْتَفْتِ فِيهِمْ مِنْهُمْ أَحَدًا (22) وَلَا تَقُولَنَّ لِشَيْءٍ إِنِّي فَاعِلٌ ذَلِكَ غَدًا (23) إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ وَاذْكُرْ رَبَّكَ إِذَا نَسِيتَ وَقُلْ عَسَى أَنْ يَهْدِيَنِ رَبِّي لِأَقْرَبَ مِنْ هَذَا رَشَدًا (24) وَلَبِثُوا فِي كَهْفِهِمْ ثَلَاثَ مِائَةٍ سِنِينَ وَازْدَادُوا تِسْعًا (25) قُلِ اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا لَبِثُوا لَهُ غَيْبُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ أَبْصِرْ بِهِ وَأَسْمِعْ مَا لَهُمْ مِنْ دُونِهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا يُشْرِكُ فِي حُكْمِهِ أَحَدًا (26) وَاتْلُ مَا أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنْ كِتَابِ رَبِّكَ لَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِهِ وَلَنْ تَجِدَ مِنْ دُونِهِ مُلْتَحَدًا (27)

#کــتــابـی_خـبـری
@AarHaHS

له ابوهریره رضي الله عنه نه روایت دی چې، رسول الله ﷺ د جمعې د ورځې یادونه وکړه ویې فرمایل:
د جمعې په ورځ کې داسې یو ساعت یا ګړۍ شته چې که مسلمان بنده پداسې حال کې ورسره برابر شي چې په لمانځه ولاړ وي، نو هر څه چې له الله تعالی نه وغواړي، الله به یې ور کړي.
«صحیح البخاري»


#کــتــابـی_خـبـری
@AarHaHS

څه چې غواړې له الله تعالی یې غواړه

دوه معیوب فقیران په دې خبره سره سلا شول چې د بادشاه د ښځې د تلو راتلو په لار کې به کېنو د هغې له سخاوت څخه به څه تر لاسه کړو
هغه وو چې د وخت د حاکم د ښځې لاره یې ونېوله او کېناستل
یوه معیوب وویل چې یا الله په خپل فضل ماته رزق راکړه.
بل معیوب وویل: یا الله د بادشاه د ښځې په فضل رزق راکړه.
د بادشاه ښځې دا دواړه خبرې واورېدې او ښه پرې پوهه شوه.
نو هغې به هره ورځ هغه ته چې د الله تعالی فضل یې غوښتی وو دوه دیناره لېږل.
او هغه ته چې د بادشاه د ښځې فضل یې غوښتی وو یو پوخ کړی چرګ چې په مینځ کې به یې لس دیناره کېښودل ور لېږل.
د چرګ خاوند به هره ورځ خپل پوخ کړی چرګ پر خپل ملګري په دوه دیناره خرڅاوه ، خو دا ورته معلومه نه وه چې د چرګ په مینځ کې لس دیناره هم شته.
دغه حالت پوره لس ورځې دوام وکړ په یوولسمه ورځ د بادشاه ښځه د پوښتنې په موخه ورغله، له هغه فقیر څخه چې د بادشاه د ښځې فضل یې غوښتی و وپوښتل ، څنګه یې او زما فضل غني نکړې؟
فقیر وویل هغه څنګه
د بادشاه ښځې وویل سل دیناره په لسو ورځو کې
فقیر وویل نه هیڅ کله نه ماخو به خپل چرګ هره ورځ په پر خپل ملګري په دوه دیناره خرڅاوه.
د بادشاه ښځې وخندل او فقیر ته یې وویل چې تا زما فضل غوښتی وو الله تعالی ترې محروم کړې او هغه چې د الله تعالی فضل غوښتی وو الله تعالی ورکړه او غني شو!
لهذا چا چې پر مخلوق اعتماد وکړ ذلیل به شي.
چاچې پر مال دولت اعتماد وکړ فقیر به شي.
چاچې پخپل علم اعتماد وکړ ګمراه به شي.
چاچې پر خپل ځان اعتماد وکړ ستړی به شي.
چا چې پر الله تعالی اعتماد وکړ ، نه به ذلیل شي ، نه به فقیر شي ، نه به ګمراه شي ، نه به ستړی شي.
ومن یتوکل علی الله فهو حسبه
اللهم صل علی محمد و علی آل محمد

#کــتــابـی_خـبـری
@AarHaHS