تفکر انتخاباتی ، تعقل حزبی


Гео и язык канала: не указан, не указан
Категория: не указана


admin: @jahanheydari

Связанные каналы

Гео и язык канала
не указан, не указан
Категория
не указана
Статистика
Фильтр публикаций






Репост из: تبادلات اتاق هم اندیشی انجمن های زبان روسی،علوم اجتماعی، علوم سیاسی و روابط بین المللی
💎💎💎💎💎💎💎💎💎💎💎

💡مقاله_پایان نامه_پروپوزال (رایگان)
@ir_research

💡دنیای سیاست
@donyayehsiasat

💡کانال " کتابکده علـوم سیاسـی "
@politicalLibrary

💡کانال مشاوره ی کنکور علوم سیاسی
@politicsman

💡ارائه رايگان پرسشنامه اكثر رشته ها
@ir_porseshnameh

💡سوپر گروه درخواستی کتاب
https://t.me/joinchat/CqFYXEJ-god_VoKuIIAR3A

💡تاریخ اشکانیان
@ashkanian_history

💡کانال دانش سیاست
@policypaper

💡جامعه شناسی در یک نگاه
@sociologyat1glance

💡خبر،تحلیل و سیاست
@afshinqholami

💡حقوق شهروندي
@Social_Rights_Citizenship_rights

💡با ایده های جدید ،خلاقانه زندگی کنیم
@khallagh_bashim

💡آموزش تبلیغات انتخاباتی
@irentekhabat

💡کانال تفکر انتخاباتی و تعقل حزبی
@electioncontemplation

💡کافه نسخه های خطی
@noskehayekhatiEbrahimi

💡پایان نامه علوم سیاسی و روابط بین الملل
@payanameolumsiasivaravabet

💡ایراسیه - مطالعات استراتژیک روسیه
@irasieh_ir

💡تاریخ و فلسفه خردگرایی
@denkenfurdenken

💡اندیشکده روابط بین الملل
@IRTTir

💡دانستنی های سیاسی
@policy30ya30

💡کانال دانشجویان علوم سیاسی
@politickaraj

💡دکتر علی شریعتی
@Doctor_alishariati

💡نقشه های تاریخی و سیاسی
@jaynegareh

💎💎💎💎💎💎💎💎💎💎💎


Jahan Heydari:
#لزوم_مذاکرات_استمرار_برجام


🔸ارتباط FATF با منافع ملی


▪️داریوش قنبری*


✍چندی است که بحث الحاق ایران به کنوانسیون مبارزه با حمایت مالی تروریسم و بررسی این موضوع حاشیه‌های زیادی در مجلس ایجاد کرده و دلواپسان همچون موارد گذشته بدون درک و آگاهی دقیق از این کنوانسیون با توسل به ابزارهای مرسوم خود یعنی ایجاد تنش در مجلس موفق شدند بررسی این طرح را تا 2 ماه به تاخیر بیندازند.

✍ دراین راستا باید اذعان داشت که لایحه الحاق ایران به CFT با هدف جلوگیری از وارد آمدن آسیب‌های اقتصادی و سیاسی به کشور و ایجاد زمینه‌ای برای برقراری ارتباط با جامعه بین‌الملل بوده و منافع ملت ایران را در نظر داشته است. از طرف دیگر در ارتباط با کنوانسیون بین‌المللی مقابله با تامین مالی تروریسم ذکر این نکته ضرورت دارد که تا به امروز اکثریت قریب به اتفاق کشورهای جهان با هدف محدودسازی سازمان‌های تروریستی به این کنوانسیون ملحق شده و تنها چند کشور معدود از جمله ایران هنوز به این کنوانسیون محلق نشده‌اند. ناگفته پیداست که عدم الحاق کشورها به این کنوانسیون در افکار عمومی جهان چه بسا به معنای حمایت از سازمان‌های تروریستی تلقی شده و عملا این کشورها را در مقابل جامعه بین‌الملل قرار دهد و به تبع آن محدودیت‌هایی برای حامیان تروریست اتخاذ خواهد شد که از جمله آنان می‌توان به ایجاد محدودیت در مبادلات بانکی در عرصه بین‌الملل اشاره کرد.

✍ در چنین شرایطی همه کشورها به نوعی مکلف هستند که برای مبارزه با سازمان‌های تروریستی و جلوگیری از تامین مالی این سازمان‌ها به این کنوانسیون بین‌المللی ملحق شوند. آنچه که در هفته‌های گذشته پیرامون این موضوع در مجلس اتفاق افتاد بیشتر ناشی از فشار برخی گروه‌های ذی‌نفوذ از خارج مجلس بود. برخی از نمایندگان نیز اشاره کرده‌اند که پیامک‌های تهدیدآمیزی در این مورد به آنها رسیده است. از این جهت این انتظار از مجلس وجود دارد که در راستای منافع ملت قدم بردارد که نماینده‌‌ها نیز قطعا در همین مسیر حرکت خواهند کرد. امیدواریم که مجلس منافع ملی را بیشتر در نظر بگیرد تا از تحمیل هزینه‌های غیر ضروری به کشور خودداری به عمل آید. یقینا با توجه به این که همه کشور‌ها پذیرفته‌اند که در چهار چوب FATF کار کنند راهی جز الحاق ایران به این کنوانسیون وجود ندارد، اما بحث اینجاست که تاخیر در قرار‌دادی که موجب ایجاد خسارت به کشور شود را قبول نخواهیم کرد.

✍ وقتی راه مشخص است و کارشناسان اقتصادی عنوان می‌کنند بدون عضویت در این کنوانسیون نمی‌توان به راحتی با جهان مراودات مالی داشت، نباید راهی غیر کار‌شناسانه در پیش گرفت چرا که روابط بین‌الملل چارچوب‌های علمی خاص خودش را دارد و اگر در چارچوب پذیرفته شده حرکت کنیم منافع کشور تامین شده و در غیر این‌صورت کشور با آسیب مواجه خواهد شد.

✍از این جهت زمانی که روشن است در صورت عدم الحاق به این کنوانسیون عملا امکان محاوله مالی با جهان خارج را نداریم، عدم پذیرش یا تاخیر در پذیرش چیزی جز زیان و خسارت برای منافع ملی به دنبال نخواهد داشت. امید می‌رود که نمایندگان مجلس با درک درست و به موقع از موقعیت بین‌المللی و شرایط ادامه حیات کشورمان در نظام بین‌الملل از تصمیماتی که به منافع ملی آسیب می‌زند پرهیز کنند.

* کنشگر سیاسی اصلاح‌طلب

▫️منبع: روزنامه آرمان، 28 خرداد 97

🅱 @barjamirani


📝توسعه، انتخابات ، ارتباطات سياسي
( مسعود محمدي، دانشجوي دكتراي اقتصاد)
✏️توسعه نظام مند ،كارآمدي نظام تصميم گيري و كارايي نظام سياسي ابعاد مهم توسعه و پيشرفت در ساختارهاي مرسوم قدرت حتي در كشورهاي جهان سوم و كشورهاي با اقتصاد نوظهور مي باشند.
✏️توسعه همه جانبه فرهنگي سياسي و اجتماعي از اهداف اصلي كشورهاي در حال گذار بوده به طوري كه كمبود هر يك از مولفه هاي فوق از عوامل اصلي بروز شكاف عميق دولت-ملت و بحران هاي سياسي در دهه گذشته بوده است.
✏️تخصيص بهينه امكانات و منابع از سوي دولت مركزي به صورت يكپارچه و نظام مند به تمام نقاط هدف توسعه بروز يكپارچگي نظام مند را رقم خواهد زد.به طوريكه دولت هاي محلي و مقامات سياسي محلي جهت توسعه مناطق خود همواره به دنبال تخصيص هاي مناسب اجتماعي ، سياسي و اقتصادي براي مناطق خود بوده و در اين فرايند توسعه خواهي و تخصيص طلبي خوشبختانه و شوربختانه نقش روابط سياسي و همبستگي با كانون هاي قدرت سياسي و ارتباط عميق با نظام تصميم گيري نقش محوري در تخصيص و گسيل منابع و امكانات به دولت ها و مقامات محلي و استاني داشته است.
✏️از دوجهت ميتوان به موضوع فوق نگريست:
١-آيا اساسا مقامات محلي بدون ارتباط سياسي و وجود كانال هاي ارتباطي قوي با ساختار تصميم گيري كشور مي تواندد به فرايند توسعه استان خود كمك كنند؟ ايا حضور بين توده هاي مردم و نشستن در دل مردم و بازي رواني " از جنس مردم بودن" كمكي به فرايند توسعه در استان هاي غيربرخوردار مي كند؟ و آيا نميتوان هم مردمي بود و هم روابط سياسي قوي داشت؟
٢-اگر فرض استفاده از قدرت سياسي براي تخصيص بهينه امكانات به مناطق غيربرخوردار و كمتر توسعه يافته را مخل ادبيات توسعه متوازن در كشورهاي در خال توسعه ندانيم آنگاه بايد پاسخي عميق به اين پرسش بدهيم كه " آيا فرايند انتخابات و انتخاب نيروهاي سياسي توسط استان ها جهت قانون گذاري و چانه زني سياسي ، بدون عقبه سياسي و كارامدي مي تواند منتج به نتايج مطلوب براي استان شود؟ و آيا حضور و سخنراني در همايش هاي سياسي مصداق روابط سياسي داشتن است؟"

✏️مسایل اقتصادی چون بیکاری بالا و فقر ، مسایل محیط زیستی چون ریزگردهای استان ايلام و مسایل اجتماعی دال بر این است که اقتصاد و جامعه ما به جای یک مساله و یک اولویت با تعداد زیادی مساله و اولویت همزمان درگیر است.

✏️اقتصاد و توسعه استان دچار بحران فراگیر توسعه است. بمانند خانه کلنگی بسیار فرسوده ای شده است که دست به هر جاییش میزنی، مشکلی از جایی دیگر سرباز می زند. راه کار تعمیرات جزیی پاسخگو نیست. خانه باید بازسازی اساسی بشود. گریزی جز این نیست. تا دیر نشده باید به استقبال آن رفت.

✏️ الزام و پیش شرط چنین بازسازی در حوزه اقتصاد نیست. در حوزه سیاست است که باید بر مبنای اصل «جهاني فکر کن ملی عمل کن»، بازسازی شود. اقتصاد در تله سیاست گرفتار است. تغییرات نهادی در حوزه سیاست پیش شرط رهایی اقتصاد از تله بحران فراگیر توسعه و قفل شدگی یا شکست نظام مند است.


❌درد عدم همراستایی منافع ملی با منافع حاکمان...
❗️كيم جونگ اون رهبر كره شمالي یك رهبر اقتدارگرا و تماميت طلب عيني است كه منافع شخصي و ملي وي كاملاً متفاوت از منافع مردم است. به طور مشخص تملك و مالكيت تسليحات هسته اي صرفاً براي خود آقاي كيم و هيئت حاكمه او داراي ارزش است، چرا كه به آنها امكان مقابله با دخالت خارجي را ميدهد. اگرچه خود ویراني ناشي از هرگونه جنگ در شبه جزیره كره در روزگار امروز حتي بدون سلاحهاي هسته اي نيز ميتواند نقش یك عامل بازدارنده را ایفا كند. براي مردم كره شمالي رهبریت آنها این استدلال را مطرح ميكند كه سلاحهاي هسته اي محافظ آنهاست. اما با توجه به اینكه بزرگترین دشمن این مردم خود دولت آنهاست، تهدیدات خارجي نميتواند بزرگترین مشكل براي مردم قلمداد شود.
❗️براي آقاي كيم این استدلال وجود دارد كه هيچگونه سطحي از فشار اقتصادي نميتواند كفایت لازم براي براندازي او را داشته باشد، خصوصاً اگر حداقل در نظر داشته باشيم چه جریانهاي فكري بر ماهيت تثبيت شده رژیم او حاكم هستند و فرض را بر این بگذاریم كه او ميتواند كنترل هيئت حاكمه خود را از طریق مجموعه اي از مشوقها و تهدیدها در اختيار داشته باشد. پس عملاً كيم در وضعيت بسيار خوبي براي حفظ اقتدارطلبي و تماميتخواهي خود قرار دارد. او آمادگي كامل دارد تا آثار هرگونه فشار را به مردم خود منتقل كند و مردم نيز قدرتي براي تأثيرگذاري بر او نخواهند داشت. علاوه بر این در نتيجه انزواي اقتصادي این كشور بخشهاي اقتصادي كمي وجود دارند كه ميتوان فشار را بر آنها اعمال كرد،
در صورت تمایل با ما همراه باشید:
https://t.me/electioncontemplation


اصغری ثانی, [14.06.18 11:18]
🔹استیصال دولت در برابر اقتصاد آشفته کشور، نتیجه نادیده گرفتن رای مردم است. 🔹

✍️حسین اصغری ثانی

🔹چه کسی از اوضاع اقتصادی کشور رضایت دارد؟ کدام ایرانی را سراغ دارید که دارایی‌هایش بی‌ارزش نشده باشد؟ کاهش ارزش پول ملی، قدرت خرید ایرانیان را بشدت کاهش داده است. این در حالی است که درآمد ایرانیان متناسب با این تورم افسار‌گسیخته تغییری نکرده است. منفعت‌طلبان دولت هم لبخند می‌زنند و اوضاع را کاملا عالی توصیف می‌کنند و در خوشبینانه‌ترین حالت برای اقناع افکار عمومی، شرایط بد اقتصادی را نتیجه تحریم‌ها و دسیسه‌های مخالفان دولت قلمداد می‌کنند.

🔹در اینکه تحریم‌های بین‌المللی وجود دارد و عده‌ای در داخل، همسو با آمریکا و اسرائیل و عربستان تمام توان خود را برای شکست دولت در عرصه اقتصاد بکار گرفتند، هیچ شکی نیست. اما این تمام ماجرا نیست. شرایط اقتصادی و سیاسی و اجتماعی کشور و افزایش تورم افسار‌گسیخته نتیجه نادیده گرفتن رای مردم و انتخاب وزرایی است که تنها هنرشان، تصمیمات غیرکارشناسی وانتصابات غیرقابل دفاع است. اگر دولت واقعا توان تشکیل کابینه همسو با رای مردم را نداشت، باید صادقانه و با شجاعت با مردم گفت‌و‌گو می‌کرد. دولت می‌توانست حداقل در معاونت‌ها، مدیران بسیار بهتری را انتخاب کندکه نکرد.!

🔹اختلاف در تیم اقتصادی دولت در همان دوره نخست کاملا مشهود بود. گمان می‌رفت که دولت در دور دوم، تیم اقتصادی‌اش را دکتر طیب‌نیا هماهنگ کند. اما در اقدامی عجیب، طیب‌نیا را کنار گذاشت و تیم اقتصادی‌اش را با نوبخت و سیف و واعظی و نهاوندیان...هماهنگ کرد تا امروز اقتصاد کشور اینچنین آشفته شود.

🔹اگر امروز کشور در سراشیبی سقوط قرار گرفته نتیجه خودمحوری شخص روحانی و نادیده گرفتن رای مردم است. روحانی نمی‌تواند به بهانه تحریم‌ها و فشارهای داخلی از زیر بار مسئولیت دولت شانه خالی کند. آیا می‌توان باور کرد که مدیر یک اداره کوچک در یک شهرستان از اختیارات لازم برخوردار باشد، آنگاه دولت و شخص رییس‌جمهور با پشتوانه 24 میلیون رای، قدرت لازم را نداشته باشد؟ انتخاب اعضای کابینه از اختیار رییس‌جمهور است اما اینکه رییس‌جمهور به هر دلیلی، اختیاراتش را با جناح‌های قدرت به اشتراک می‌گذارد، مسئله دیگری است.

🔹امروز باعث گرانی وحشتناک و خالی شدن سفره مردم، بی‌تدبیری، بی‌کفایتی و اظهار نظرهای غیرمسئولانه مدیران دولت و عدم برخورد با محتکرینی است که انبارهایشان را به امید غارت جیب مردم بسته‌اند. انبارهایی که اگر تمام مرزها بسته و حتی سوزنی وارد کشور نشود، حداقل به مدت پنج سال می توانند کالاهای مورد نیاز مردم را تامین کنند!!

🔹دولت باید هر چه سریعتر در یک اقدام انقلابی کابینه را خارج از دسته بندی‌های سیاسی و منفعت‌طلبی‌ها و در راستای کسب رضایت مردم، اصلاح کند. نمایندگان محترم و تمام جناح‌های قدرت در کشور هم باید بدانند که هیچ چاره‌ای جز پشتیبانی دولت و تعظیم در برابر رای و اراده عمومی ملت ندارند. یا باید به خاطر حفظ کشور صدای مردم را بشنوند یا به زودی شاهد موج دوم اعتراضات گسترده، وحشتناک و ویرانگر مردم باشند اعتراضاتی که یقینا تنها بر علیه دولت نخواهد بود و به چند شعار محدود نخواهد شد.
بیست و چهارم خرداد 1397
طوس- مشهد امام رضا «ع»
t.me/asgharisani


دیدار ترامپ با اون، میل به تقابل پوتین با ایران
جهانگیر حیدری
دیدار ترامپ با اون «رهبر کره شمالی» بار دیگر به همه سیاسیون ثابت نمود که در دنیای سیاست و سیاست بین الملل هیچ دوستی و هیچ دشمنی همیشگی و ثابت نیست. تابلوی راهنمای کنش کشورها در عرصه ی سیاست خارجی، تنها منافع ملی است. به عبارتی این منافع ملی است که ما را رهنمون می کند در چه دوره ای و برهه ای از زمان با چه کشوری یا بازیگری به دید یاری استراتژیک و در راستای منافع خود بنگریم یا بالعکس.
دیدار این دو رهبر که تا چند ماه پیش، بیشترین میزان دشمنی و تهدید علیه هم اعلام کرده بودند، همزمان است با تقابل و تمایل پوتین به خالی کردن پشت ایران در عرصه ی منطقه ای و بخصوص عرصه ی سوریه!! این هم در صورتی است که تا چند ماه پیش، تصمیم گیران ایرانی، پیشنهاد تدریس زبان روسی در ایران داده بودند.........
در صورت تمایل با ما همراه باشید:
https://t.me/electioncontemplation


انتصابات استانی و نقش آفرینی محافل به جای احزاب
✍🏽 جهانگیر حیدری ✍🏽
احزاب نماد تکثرگرایی سیاسی در یک نظام دموکراتیک می باشند و کارویژه یا وظیفه ی اتصال آفرینی بین مردم با حکومت یا دولتها را عهده دار می باشند. به عنوان مثال در کشور عراق طیفی از احزاب پرشمار (سکولار، کمونیست، شیعه محور، سنی محور، قوم محور و...) در انتخابات اخیر نقش آفرینی نمودند. در وهله ی اول، احزاب پرشمار کانالی را به منظور ارتباط مردم با رأس هرم قدرت سیاسی فراهم می نمایند. در این کانال فرایند انتخابات کارساز می باشد و خواست و مطالبه ی طیف ها و ذائقه های فراوان موجود در جامعه را به رأس هرم قدرت سیاسی مخابره می کند. از طرفی ذائقه هایی که از اقبال عمومی بیشتری برخوردار بوده اند، موقعیت و جایگاه تشکیل دولت و تصمیم سازی و تصمیم گیری کلان و خُرد سیاسی را می یابند. اما در ایران چنین نیست. احزاب به راحتی و بدون فشار امنیتی فرصت شکل گیری و نقش آفرینی و مشارکت در عرصه های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و... نمی یابند. به جای اینکه مطالبه ی اول شهروندان تقویت حضور و ظهور احزاب باشد، بسیاری به اشتباه تحزب گرایی را عامل ناکارآمدی سیستم سیاسی ایران می دانند.
البته جریانات سیاسی همچون اصلاح طلب و اصول گرا که نقش احزاب را بازی می کنند، کارنامه ی درخشانی ندارند. ناکارآمدی ها ریشه در محفل گرایی منتسبین به این جریانات دارد. شماری بر گلوگاه های حزبی و جریانی تکیه زده اند که نقش اساسی خود را صرفاً خاص ایام انتخابات و آن هم از طریق هیاهو و هیجانات سیاسی می دانند. لیست ها را تنظیم و ورود به لیست را مشروط به پرداخت های نقدی و رانت و... می نمایند. چه بسیار نخبگان و متخصصینی که فرصت ورود به لیست را از دست می دهند. در روزهای بعد از انتخابات نه در راستای اعتلای آگاهی عمومی، کادرسازی، پشتیبانی و حمایت از نخبگان، جامه ی عمل پوشاندن به شعارهای ایام انتخابات تلاشی می کنند و نه قدردان توده ای هستند که با رأی خود بخت برندگی و پیروزی را به آنها هدیه نموده اند.
تشکیل محافل تنها هنر این حزب گرایان بی خرد است. به صورت محفلی در رابطه با پست ها و مناصب و عزل و نصب ها اعمال نظر می کنند و بر رأی و موج آراء شهروندان سوار می شوند. گاهی چهره شان چنان منفور است که اگر نباشند جریان منتسب به آنها از اقبال عمومی بیشتری برخوردار خواهد بود. هنر دیگر آنها پست فروشی است، به عبارتی عامیانه باید سبیل این موج سواران و انحصارگران آراء جریانی خاص را چرب نمود تا به پست و مقامی رسید.
نه تخصصی سیاسی دارند و نه توان سخنرانی و گفتگوی سیاسی چند دقیقه ای در خود مهیا نموده اند. در کارزار سیاسی سربازانی بی نام و نشان اما در تقسیم غنایم، بر سهمی بس بزرگتر از قد و قواره خود چنگ می اندازند، امتیاز می گیرند، رانت می خورند و رانت می گیرند، و در آخر عزل و نصب یک فرماندار هم، باید با صلاح دید این باند محفلی و غیر سیاسی باشد.
همین است که جریانی دیگر بر سر تحزب گرایی می کوبد و آن را به چماقی علیه خودتان تبدیل کرده است......


توان محیطی و ناتوانی مدیریتی در سطوح استانی!!!
✍🏽جهانگیر حیدری✍🏽
منظور از تیتر فوق این است که توان های محیطی و اکولوژیک یک استان «اعم از منابع زیرزمینی و روزمینی، فرصت ها و جاذبه های اکوتوریستی و ژئوتوریستی، موقعیت جغرافیایی و پیوستگی جغرافیایی با بازارهای مصرف برون مرزی و حتی توان هایی که ریشه در جمعیت و کیفیت جمعیتی یک استان از قبیل میزان سطح سواد، میزان تسلط جمعیت بر مهارت های زندگی و تخصصی و...» تطابق و هماهنگی معنی دار و قابل قبولی با سطح توسعه آن استان ندارد. تنها یک استان «مثلا استان ایلام» با چنین وضعیتی مواجه نیست. در استان سیستان و بلوچستان، شهرستان چابهار تنها بندر اقیانوسی ایران است که می تواند به مراتب از دبی و کراچی و بنادر هندوستان پررونق تر باشد اما نیست. استان خوزستان یکی از ستون های اساسی کشور در زمینه تولید و صدور نفت و مشتقات است، اما وضعیت توسعه به مراتب بدتر از استان های دیگر است. همچنین استان بوشهر. در شمال کشور استان های سبز ما به تناسب توان کشاورزی و توریستی خود اصلا توسعه نیافته اند. تنها استان مازندران و گلستان به مراتب موقعیتی بهتر از کشور هلند دارند. اما درآمد سرانه، میزان تولید محصولات کشاورزی، میزان تولید محصولات دامی و لبنی هلند کجا و استان های مذکور کجا؟!! استان خراسان شمالی دارای این پتانسیل است که آسیای مرکزی و کشورهای محصور در خشکی آن را با کمترین فاصله و امن ترین فاصله به چابهار «تنها بندر اقیانوسی ایران» متصل نماید. به منظور جلوگیری از اطاله ی کلام از ذکر جزئیات و دیگر استان ها صرف نظر می گردد.
حال سوال اینجاست، علت چیست؟ و چرا این استان ها و منجمله استان ایلام متناسب با توان ها و پتانسیل های خود توسعه نیافته اند؟ شماری از نخبگان و دانشگاهیان جواب این سوال را بدین گونه پاسخ گفته اند. مدیریت این داشته ها و پتانسیل ها در دست کسانی بوده است که از فیلتر قبیله گرایی و حزب گرایی به سطوح مدیریتی دست یافته اند، بنابراین پتانسیل ها و داشته های بالقوه به بالفعل مبدل نگشته و شکوفا نشده اند، در نتیجه در کوران توسعه ما عقب مانده ایم!!!!
چنین پاسخی آدرس غلط دادن است. مگر مدیران استانی از هر فیلتری بگذرند، توان تصمیم گیری و خودمختاری در تصمیم و اجرا دارند؟ مگر تنها ایلام با این وضعیت مواجه است که تقصیر را گردن مدیریت استانی انداخت؟ بوشهر، خوزستان، کردستان، سیستان و..... چی؟ مگر در بغل دست عسلویه روستا و شهر بدون گاز کشی نداریم؟!!!
عامل اساسی توسعه نیافتگی استانی ریشه در نوع نظام سیاسی حاکم بر این عرصه ی جغرافیایی دارد. نظام سیاسی متمرکزی که ریز تا درشت تصمیمات در مرکز گرفته شده و به پیرامون دیکته می گردد. نظامی که به علت دغدغه های امنیتی و استراتژیک از حواشی دل بریده است. نظامی که 90 درصد صنایع را در چهار استان مرکزی، تهران، قزوین و اصفهان متمرکز و تجمیع کرده است. تمامی معضلات و نارسایی های مدیریتی در مقابل نظام سیاسی به شدت متمرکز، پر کاهی نیست. آدرس غلط ندهیم.
البته در غالب آدرس غلط دادن، می توان بر افکار عمومی و توده ی مأیوسی که غم نان دارند، سوار شد و سبدی از رأی چید....


Репост из: تبادلات اتاق هم اندیشی انجمن های زبان روسی،علوم اجتماعی، علوم سیاسی و روابط بین المللی
🔱⚜️🔱⚜️🔱⚜️🔱⚜️🔱⚜️🔱

🔱مقاله_پایان نامه_پروپوزال (رایگان)
@ir_research

⚜️دانستنی های سیاسی
@policy30ya30

🔱«پیدا و پنهان روابط بین‌الملل»
@roydadhayejahani

⚜️کانال «آموزش روش تحقیق»
@raveshhayetahghigh

🔱اندیشکده روابط بین الملل
@IRTTir

⚜️تاریخ و فلسفه خِرَدگرایی
@denkenfurdenken

🔱پایان نامه علوم سیاسی و روابط بین الملل
@payanameolumsiasivaravabet

⚜️جامعه شناسی در یک نگاه
@sociologyat1glance

⚜️حقوق شهروندي
@Social_Rights_Citizenship_rights

🔱کافه نسخه های خطی
@noskehayekhatiEbrahimi

⚜️تفکر انتخاباتی و تعقل حزبی
@electioncontemplation

🔱ویدئو و گیف روسی
@ruvideogif

⚜️میم مثل مادر
@mimmslmadarr

🔱با ایده های جدید ،خلاقانه زندگی کنیم
@khallagh_bashim

⚜️یادگیری آلمانی به راحتی آب خوردن
@zabanealmani

🔱شگفتی‌های ایران
@irandidaniha

⚜️کانال "تهران مسکو"
@tehranmoscow

🔱خبر،تحلیل و سیاست
@afshinqholami

🔱یادگیری فرانسه به راحتی آب خوردن
@zabanefaransavi

⚜️آهنگ و فیلم روسی
@rumusicfilm

🔱کانال دانش سیاست
@policypaper

⚜️تاریخ اشکانیان
@ashkanian_history

🔱سوپر گروه درخواستی کتاب
https://t.me/joinchat/CqFYXEJ-gocEtthMmKabzg

⚜️درست بگوییم، درست بنویسیم
@PARSIDO

🔱ارائه رايگان پرسشنامه اكثر رشته ها
@ir_porseshnameh

⚜️کانال "کتابخانه مختص علـوم سیاسـی"
@politicalLibrary

🔱کانال "دانشجویان علوم سیاسی "
@politickaraj

⚜️ دنیای سیاست
@donyayehsiasat

⚜️ ایراسیه - مطالعات استراتژیک روسیه
@irasieh_ir

@exchange_room


✍🏽انحصارگرایی در عرصه ی انتخاب شوندگی!!
یکی از ضروریات دموکراتیزاسیون بسترسازی مشارکت سیاسی است. مشارکت سیاسی هم به صورت حداقلی شامل آزادی شهروندان در عرصه ی انتخاب کنندگی و انتخاب شوندگی است. «به عبارتی حضور در پای صندوق های رأی به عنوان انتخاب کننده و شرکت در انتخابات به عنوان انتخاب شونده، حداقل مشارکت سیاسی است». اما در انتخابات ریاست جمهوری و مجلس شورای اسلامی، افرادی می توان یافت که این عرصه را به انحصار خود درآورده اند. از قِبَل پولهای کثیف، حمایت های نهادها، بهره گیری از تریبون های پرشمار هر دوره یک پای انتخابات هستند. حتی افرادی که بارها خود را در این عرصه محک زده و نتیجه ای نگرفته اند نیز ، حسرت دستیابی به قدرت سیاسی آنها را به سمت انحصارگرایی و شرکت مکرر در انتخابات سوق می دهد. به نظر می رسد چنین وضعیتی یعنی انحصارگرایی در عرصه ی انتخاب شوندگی، مانعی جدی بر سر راه حضور و ظهور چهره های جوان و کارآمد و نخبگان تحصیلکرده باشد....
در صورت تمایل با ما همراه باشید:
https://t.me/electioncontemplation


اعتصاب و اتحادیه های صنفی
✍🏽جهانگیر حیدری✍🏽
اتحادیه های صنفی در مرحله اول مدافع منافع صنفی و اقتصادی فعالان صنف خود هستند اما در مراحل و شرایط گوناگون برای پیشرفت، رشد اجتماعی و منزلت نیروی کار در جامعه همواره اهداف ترقی خواهانه و بهبود همه جانبه زندگی اجتماعی را دنبال می کنند. در واقع اتحادیه های صنفی و کارگری محصول علم کارگران و افراد تشکیل دهنده ی یک صنف در درباره ی چگونگی به یغما رفتن دسترنجشان، ناچیز بودن سهم دریافتی آنها از فرایند تولید و عدم انطباق شرایط کاری و هزینه ها با درآمد آنهاست.
در نظام هایی که جامعه ی مدنی به بلوغ رسیده است، این اتحادیه ها کمتر سیاست زده و یا آلت و ابزار دست سیاستمداران و دولتمردان قرار می گیرند. به هر صورت اتحادیه های صنفی همچون احزاب حلقه ی واسط و ارتباط دهنده ی بین حکومت و نظام حکومتی با کارگران و افراد فعال در اصناف مختلف است. اتحادیه ها، سازمان ها و تشکل های صنفی اگر مجال و موقعیت فعالیت آزاد و طرح مطالبات خود داشته باشند، و بتوانند خواسته ها و مطالبات را به موقع به رأس هرم قدرت سیاسی و مراکز تصمیم گیری و تصمیم سازی سیاسی در حکومت منعکس کنند و مراجع تصمیم ساز نیز به خواسته های کارشناسی شده و تخصصی آنها پاسخ مثبت بدهد، قطعاً کار به اعتصاب و اعتراضات و تحصن های طولانی مدت نخواهد کشید.
امروزه مهمترین عاملی که باعث می شود اعتصابات و حتی تعطیلی کارخانه ها و شرکت ها در سیستم اداری، سیاسی و اقتصادی کشور تجربه شود، عامل اقتصادی یعنی به موقع پرداخت نشدن حقوق کارگران و محروم بودن کارگران و افراد اصناف از مزایا و حق و حقوق خود است. به عنوان مثال، کامیون داران اعتصاب کننده عنوان می نمایند در حالی که قیمت قطعات و لوازم یدکی خودرو، نرخ بیمه رانندگان و وسایل نقلیه، نرخ و دستمزد تعمیرکاران و حتی قیمت ماشین های سنگین چند برابر شده است، کرایه ی حمل و نقل کماکان در طول چند سال گذشته ثابت مانده است.
در ادامه ممکن است که اعتصابات یک صنف خاص، در صورتی که نتیجه ی مثبت بگیرد به رشته و زنجیره ای از اعتصابات تقلیدی مبدل گردد و انباشت مطالبات و اضطرابات سیاسی و شغلی به صورت انفجاری و انقلابی نمود پیدا کند. این شرایط برای حکومت می تواند چالش هایی اساسی رقم بزند.
بنابراین تشکل های اقتصادی، علمی، صنفی و... به عنوان رابط میان دولت و عامالان دیگر دارای نقش حساس و انکارناپذیری هستند و در صورتی که دولت و حکومت بتواند اختیارات و وظایف اجرایی را به تشکل های مختلف واگذار کند در آن صورت به وظیفه مهمتر خود یعنی سیاست گذاری، برنامه ریزی و اعمال حاکمت و نظارت خواهد پرداخت. اما امروزه به نظر می رسد که دولت و نهادهای حکومتی به رقیبی سرسخت برای اصناف و تشکل های متنوع مبدل شده اند. تصمیمات صنفی و مطالبات تشکل های مختلف رصد نمی شود، به موقع پوشش مثبت داده نمی شود، نظام متمرکز سیاسی و تصمیم گیری از بالا به پایین و بوروکراسی پیچیده و حجیم صدای اصناف و تشکل ها را گلو خفه می کند و... نتیجه آن هم اعتصاب، تجمع های اعتراض آمیز و در نهایت یا سرکوب و توسل به خشونت و یا شکل گیری اعتصابات تقلیدی خواهد بود که در هر صورت چالش آفرین و دردسرساز برای حکومت ....
در صورت تمایل با ما همراه باشید:
https://t.me/electioncontemplation


Репост из: D
✅ ایران و مسئله بازدارندگی در سوریه
نویسنده: منوچهر شفیعی

در طول هفته گذشته مواضع محور مقاومت در سوریه به صورت متناوب از سوی اسرائیل و امریکا مورد حمله هوایی قرار گرفت. الگوی حملات نشان میدهد که این حملات متفاوت از اقدامات گذشته است که در آن امریکا و اسرائیل حملات پراکنده ای را به نیروهای مقاومت انجام میدادند و پس از آن تا مدت قابل توجهی شاهد حمله دیگری نبودیم. بلکه اکنون 72 ساعت است که اهداف این نیروها در سوریه مورد بمباران قرار میگیرد و شرایط موجود بیانگر این است که این حملات همچنان ادامه خواهد یافت.
این شرایط پرسش مهمی را مطرح میکند و این پرسش این است که وضعیت بازدارندگی ایران چگونه است؟ و چرا ایران دست به اقدامی برای متوقف ساختن این حملات نمیزند؟
برای پاسخ دادن به این سوالات لازم است نگاهی داشته باشیم به اینکه بازدارندگی چطور عمل میکند. منطق بازدارندگی مبتنی بر این اصل است که وجود مقدار خاصی از تهدید در برابر تهدید مطرح شده، در محاسبات بازیگر متجاوز تاثیر گذاشته و آن را از تجاوز بازخواهد داشت. به بیانی تهدید بازیگر مدافع یا بازدارنده موجب بالارفتن هزینه تجاوز برای بازیگر متجاوز شده و در نتیجه وی را منصرف میسازد.
اما مسئله به این سادگی نیست، چرا که بازدارندگی پیش از به کاربسته شدن در جهان واقعی، یک مرحله از محاسبات ذهنی را در ذهن بازیگر بازدارنده طی میکند. در این مرحله بازیگر بازدارنده با این پرسش رو به رو است که هزینه اعمال بازدارندگی چیست؟ اعمال بازدارندگی و تهدید به این معنی نیست که لزوما باعث موفقیت بازدارندگی خواهد شد. بلکه این امکان وجود دارد که بازدارندگی اعمال شده به بحران فزاینده ای شکل دهد که نتیجه آن درگیری همه جانبه بین دو بازیگر درگیر باشد. اگر بازیگر بازدارنده به این نتیجه برسد که هزینه اعمال بازدارندگی بیشتر از هزینه عدم اعمال آن است ممکن است دست به بازدارندگی نزده و تجاوز در سطح پایین را بپذیرد.
شرایط موجود در سوریه از جمله فقدان پدافند و پوشش هوایی کارآمد، بودن در زمین بازیگر سوم و محدودیتهای سیاسی، مسئله لوجستیک ناکارآمد همگی از جمله عواملی است که تهدید بازدارندگی ایران در مقابل حملات موجود را ناکارآمد ساخته و کاربست و اجرایی کردن آن را تنها برای ایران پرهزینه میسازد.


🔻 آگاهی اجتماعی ناشی از منازعه گروه‌هاي رقیب
رحیم زایرکعبه | دکترای جامعه‌شناسی

مهم‌ترین منبع تاثيرگذار داخلی بر شکل‌گیری و تقویت آگاهي اجتماعي، مبارزه و منازعه بين گروه‌هاي رقیب در داخل جامعه ایران هست كه خواهان استقرار اهداف و منافع خود در قالب باورها و ارزشهاي اجتماعي هستند. گروه‌های مذکور را مي‌توان در ابعاد چهارگانه تحت عناوين زير ياد كرد: حاميان جامعه توده‌اي در مقابل فعالان جامعه مدني؛ مبلغين فرهنگ سنتي در مقابل روشنفكران فرهنگ مدرن؛ بازاريان طرفدار اقتصاد ليبرالي در مقابل سرمايه‌داران اقتصاد دولتي و نهايتا احزاب محافظه‌كار در مقابل احزاب اصلاح‌طلب. اين گروه‌ها به طور مستقيم و غيرمستقيم در راه استقرار باروها، ارزشها و هنجارهاي خود كه به نوعي بيانگر منافع و مصالح آنهاست در حال مبارزه و منازعه هستند. گروه‌هاي مذکور برای رسیدن به اهداف و منافع خود دست به ایجاد و تبلیغ آگاهی اجتماعی خاصی می‌زنند. چنانکه گروه‌هايي که حامي جامعه توده‌اي، مبلغ فرهنگ سنتي، سرمايه‌دار اقتصاد دولتي و جزو احزاب محافظه‌كار هستند، سعی دارند نوعی آگاهی ایدئولوژیک را ترویج و تبلغ کنند تا توجیه‌گر اهداف و منافع آنان باشد. در مقابل، گروه‌هايي که فعال جامعه مدني، روشنفکر فرهنگ مدرن، طرفدار اقتصاد لیبرالی و جزو احزاب اصلاح‌طلب هستند، تلاش می‌کنند با موضع‌گیری در مقابل آگاهی ایدئولوژیک گروه رقیب، آن را به چالش کشیده و اهداف و منافع نهفته در پشت آن را برملا سازند و از طریق همین افشاسازی، نوعی گفتمان مقاومت و آگاهی رهایی‌بخش به وجود آورند که بتواند سلطه آگاهی کاذب و ایدئولوژیک را ساختارشکنی کند.




Dr. Karimipor:
آشنا و بیگانه
@Karimipour_K
❌بسان خانی که به رعیتش دستوردهد،ازایران خواست که چه ها بکند و از چه ها دست بردارد؛ولی این تنها پمپئو نیست که از چندی پیش با ملتی کهن،چنین برخورد تحقیرآمیزی آغازیده است،او شایدبه عنوان وزیر مشاور در امورخارجه توانمندترین قدرت نظامی تاریخ بشر،خود را محق برای دخالت در امور کشورهای دیگربپندارد،ولی سعودی و امارات و بحرین چه؟! مگر طی چند ماه گذشته،رفتار و کردار آنان نسبت به ایران،کمتر تحقیر آمیزتر بوده است؟!

❌این که خواست های پمپئو درست یا نادرست، شدنی یا ناشدنی است،مبحث کلان دیگری است که در جایش باید تحلیل شود؛ولی دستور صادر کردن به دولتی که هم اینک گستره ی اقتدارش از مدیترانه تا هندوکوش کشیده شده جای شگفتی دارد؛آن هم از سوی ابرقدرتی که در72 سال اخیر به رغم توان غول آسایش،تقریبا در هر حمله ای به کشورهای دیگر شکست خورده یا ناکام مانده است؛از کره تا ویتنام، از عراق تا افغانستان و از سومالی تا سوریه.بله واشنگتن توانسته چند روزه کشوری خُرد و ذره ای همچون پاناما را را اشغال نماید، ولی یادمان نرود که این ارتش قدر قدرت،چگونه در جنگل های حاره ای هندوچین با نزدیک به 55000 کشته و بیش از 330000 هزار معلول، شکست خورده و ناگزیر به پذیرش پیمان پایان نبرد 13 ساله شد؛ و امروزه روز نیز پس از 18 سال هزینه و نبرد،از پس چند هزار طالب کوه نشین بر نمی آید.پس چه شده که واشنگتن و ریاض و تل آویو، شمشیر از رو کشیده اند؟ ما که در نشیب جنگ تحمیلی، و در شرایط خونین شهری، لرزه بر اندام دشمنان می انداختیم،چرا در این شرایط که بسان دوره ساسانی از کرانه های مدیترانه تا خاور را پوشش داده ایم،چنین تحقیر آمیز مورد خطاب قرار می گیریم؟!

❌هیچ گمانی ندارم که بیگانگان چشم اسفندیار ما را دیده اند؛ آنان بر این گمانند که «قدرت اخلاقی» ایرانیان به رغم نفوذ و اقتدار منطقه ای، در بدترین شرایط است. یادمان باشد که امکان شکست خوردن ملتی 80 میلیونی از بیگانه،تنها اندکی کمتر از محال است،آن هنگام که قدرت اخلاقی مناسبی داشته باشند.

❌یکپارچگی ملت و دولت و همبستگی و یکدلی اقشار و احزاب،به ویژه در برابر زیاده خواهی بیگانه،بنیاد قدرت اخلاقی را تشکیل می دهند؛ولی دشمنان بیگانه که رگ خواب این ملت را یافته و پیاپی شهروندان ایرانی را کنترل می کنند،روندکُلفت تر شدن دیوار بی اعتمادی میان ملت و دولت را رصد و همان نقطه را چشم اسفندیار ایران و ایرانیان پنداشته اند.

❌جنابان هیات حاکمه،خوب می دانیدکه به هنگام لزوم،این ملت برای پیکار با اسکندر و چنگیز و تیمور،منتظر اصلاحات شما نخواهد ماند،و دفاع ازاین خانه را مشروط به انجام اصلاحات نخواهد کرد،ولی بدانید که این تنها رویکرد و کارکرد شما و شیوه کشور داری شما بوده که دشمنان را پُر رو و گستاخ کرده است.پس تا دیر نشده،بیایید درخواست های این ملت را در دستور کار قرار دهید.آنان دیگر با شعار راضی نمی شوند،زیرا به شعوری ژرف دست یافته اند. خدای را سوگند،اگر اراده کرده و بخواهیم،با بکارگیری خرد ناب و هماهنگی و همبستگی سه قوه،تا پایان تابستان 97، بیش از 35 درصد مشکلات این کشور به سادگی حل و فصل خواهد شد. با تغییر رویکردها می توان مردم را امیدوار کرد.از تغییر نترسید،این تنها حکمرانان سست مغزند که همواره ازتغییر درهراسند.
به هر روی تردید ندارم که زمینه ساز هجمه های اخیر،خودی ها و هیات حاکمه است و نه بیگانه،که :

من از بیگانگانگان هر گز ننالم
که با من هر چه کرد،آن آشنا کرد

@Karimipour_K
id:@karimi_pour


Репост из: Legal Affairs
📍ترجمه کتاب «هنر تحریم‌ها» نوشته طراح تحریم های ایران، به سفارش رئیس مجلس شورای اسلامی منتشر شد.

✍ این کتاب که دو ماه پس از انتشار توسط مرکز پژوهش های مجلس ترجمه شده و در شناسنامه آن، متقاضی ترجمه را علی لاریجانی ذکر کرده است، به الگوی تحریم های ایران و ذهنیت تحریم سازان در مورد شیوه کارکرد این تحریم ها پرداخته است. این کتاب، در آستانه سال ۱۳۹۷ شمسی در آمریکا منتشر شده و از این بابت نیز در ارتباط با تحولات مرتبط با ایران، تازگی دارد.

✍ نویسنده کتاب، ریچارد نفیو، مسئول تیم طراحی تحریم‌ها علیه ایران، منجر به برجام، در دوره دوم اوباما و چهره اصلی تیم پشتیبان مذاکره‌کنندگان این توافق در امور تحریم‌ها در وین بوده است.

✍ نفیو پیش از آن،‌ به‌مدت ۱۰ سال مسئول امور ایران در شورای امنیت ملی در کاخ سفید و قائم‌مقام هماهنگی سیاست تحریم در وزارت خارجه ایالات متحده بوده است. در حقیقت، نفیو را می‌توان فرمانده چریک‌های کت و شلواری جنگ تحریمی ایالات متحده علیه ایران خطاب کرد.

✍ نفیو در این کتاب با عنوان «هنر تحریم‌ها، نگاهی از درون میدان» به تشریح چارچوب فکری و عملی خود در طراحی تحریم‌ها علیه ایران با هدف افزایش حداکثری تأثیر و موفقیت آنها می‌پردازد. این کتاب، به‌دلیل آنکه نه از بُعد نظری یا دانشگاهی، بلکه با دیدی کاملاً عملگرایانه و معطوف به مسئله تحریم‌گذاری می‌پردازد و توسط مسئول طراحی تحریم‌های ایران نوشته شده، از آثار دیگر در این زمینه متمایز است. این کتاب، در آستانه سال ۱۳۹۷ شمسی در آمریکا منتشر شده و از این بابت نیز در ارتباط با تحولات مرتبط با ایران، تازگی دارد.

✍ نفیو نشان می‌دهد که چگونه در عین تحریم اقلام مختلف، واردات کالاهای لوکس را از تحریم مستثنا کرده تا به احساس اجتماعی تحریم‌شدگی بیشتر دامن بزند، یا مثلاً چگونه افزایش قیمت مرغ در ایران، موضوعی که هدف تحریم نبوده، به افزایش فشار تحریم‌ها کمک کرده است یا مثلاً چطور واردات برخی اقلام را منع نکرده تا ذخیره ارزی ایران با سرعت بیشتر و زودتر تحلیل برود.

✍ نتیجه کلی کتاب برای مخاطب ایرانی و سیاستگذاران می‌تواند این نکته باشد که:
👈 اولاً تحریم‌گذار تحریم را به‌عنوان ابزار اصلی و ثابت در جعبه ابزار تعامل خود با کشورهای دیگر می‌داند و این امر با اقدامات مقطعی قابل رفع نیست، چنان‌که در مواعد و زمینه‌های مختلف قابل استفاده مجدد است؛
👈👈ثانیاً و مهمتر از آن اینکه: آنچه سرنوشت جنگ تحریمی را مشخص خواهد کرد، «هنر استقامت» در ابعاد مختلف آن و به‌کارگیری روش‌های مختلف سنتی و خلاقانه است که در گام آخر می‌تواند نفع دیپلماتیک را برای کشور تحت تحریم رقم زند و بدون ساختن بستر استقامت، شروع از گام آخر می‌تواند نتایج معکوس به بار آورد.

✍ دنیل فرید هماهنگ‌کننده سابق وزارت خارجه آمریکا در امور تحریم‌ها، ضمن توصیه کتاب به همقطاران خود می‌نویسد: «نفیو توانسته کتاب آموزشی استادانه‌ای در این زمینه بنویسد. آنهایی که سروکارشان با کره شمالی، روسیه و ایران است و در مورد این کشور‌ها نگرانی دارند از کتاب هنر تحریم‌ها مطالب زیادی می‌آموزند».

✍ رابرت اینهورن مشاور ارشد سابق دفتر عدم اشاعه در وزارت خارجه آمریکا و عضو برجسته مؤسسه بروکینگز می‌نویسد: «این کتاب حتماً باید توسط مقامات و کارشناسان حوزه کره شمالی، ایران و روسیه خوانده شود و در مورد بقیه چالش‌های مهم امنیت ملی آمریکا نیز به‌کار گرفته شود».

👇متن کامل ترجمه کتاب «هنر تحریم‌ها»...




اگر صدبار دیگر نیز رژیم کشور ما تغییر کند-چه با انقلاب، چه با کودتا؛ چه با خشونت، چه صلح‌آمیز؛ چه تدریجی، چه آنی و دفعی-ولی فرهنگ جامعه‌ی ما همین باشد که اینک هست، باز به دست خودمان رژیم جدید را به چیزی مشابه رژیمی که آن را ساقط کرده‌ایم، تبدیل می‌کنیم تا دوباره همچون بختک بر جانمان افتد! ما هستیم که رژیم سیاسی‌مان را ایجاد می‌کنیم. اگر چیزی در درون آدمیان عوض نشد، نه در مقام عامل تغییر می‌کنیم نه در مقام ناظر-و جامعه چیزی جز عمل و نظارت نیست. از این رو، معتقدم که ما باید درون خود را تغییر دهیم. وقتیکه در مقام عمل و نظر عوض شدیم، جامعه نیز تغییر خواهد کرد.

انقلابیون می‌پندارند که اگر نظام سیاسی کشور را تغییر دهند، همه چیز عوض می‌شود. آنان فکر می‌کنند که تغییر نظام سیاسی، تغییرات عمده‌ای را در بقیه‌ی بخش‌ها ایجاد می‌کند. آنان به این معنا، سیاست‌زده هستند. اصلاح‌طلبی به معنای نفی سیاست‌زدگی است؛ زیرا هرجا اصالت با فرهنگ باشد، سیاست‌زدگی دفع می‌شود. برای اصلاح‌طلب هیچ چیز مهم‌تر از نیروهای باوراننده(نیروهایی که با بخش باور درونی ما سر و کار دارند) نیست؛ نیروهایی که تغییر فرهنگی ایجاد می‌کنند و در اثر تغییر فرهنگی، سیاست و اقتصاد و سایر وجوه اجتماعی زندگی نیز تغییر می‌کند.

مصطفی ملکیان، کتاب «تقدیر ما تدبیر ما»، مقاله «مبانی نظری اصلاح‌طلبی».

https://images.gr-assets.com/authors/1512418193p8/934258.jpg

@RoshanfekriDini

Показано 20 последних публикаций.

703

подписчиков
Статистика канала