ፈረሱ በናፍቆት ስካር ውስጥ በርካታ አመታትን አሳልፏል።
ከተኸለቀበት ቀን ጀምሮ ደማቁን የድግስ ምሽት በመናፈቅ፣የድግሱን ሙሽራ አዝሎ ለመጋለብ ልቡ ተሰቅሎ ለዓመታት በጉጉት ጠብቋል።የዚያ ሙሽራ ናፍቆት በሰላም የሚያስቀምጥም አልነበረም።ጀሰዱን በጀርባው ላይ አኑሮ የሚጋልብበት ቀጠሮ…ያን ሚስክ ገላ ጠረኑን የሚምግበትን የድግስ ሌሊት…ደስታና ሚርቃኑን ሲያብሰለሰል ጅስሙ አይከሱ ክሳት ቢከሳ ማን ሊፈርድበት?የሙሽራው ናፍቆት ከዚያም በላይ ያረጋልና።
የዚያ የ ከውኑ ሙሽራ ናፍቆትስ ከናፍቆትም ይብሳል።በመሸ ቁጥር ዛሬ በሆነ ቀኑ ሲል በምኞት ዳክሯል።ተርቧል የዚያ ንጉስ ገላን ማዘል፣ጀርባው ላይ ተቀምጦ "በል ሃያ ሙሽራህን ይዘህ ብረር"የሚባልበትን ቀን እንደ ውሃ ጥም ተጠምቶት እልፍ የናፍቆት ሌትና መዓልትን ኖረ…ናፍቆት ረኃብ…ናፍቆት…ጥማት…ናፍቆት ናፍቆት።
የዓለሙ ንጉስ ክቡር ገላውን መደብ ላይ አሳርፎ ጭልጥ ብሎ ተኝቷል።ሰይድ ጀብራኢል ደርሶ እግሩን ነካ ቢያረገው ነቃ፣ዙሪያ ግድሙን ቢያጤን ማንም የለም።ክስተቱ ሁለት ሶስት ጊዜ ተደጋገመ።ለሶስተኛ ጊዜ ሲሆን ግን ንጉሱ ብንን ብሎ ባለሟሉን ጅብሪል አገኘው። ይዞለት የመጣውንም ብስራቱን ነገረው…(አንተዬ በል ተነስ ጌታህ ከመናፈቅም በላይ ናፍቆሐልና በአርሹ ቀበሌ ለማንም ተደግሶ ማያውቅ ወደፊትም የማይደገስ የሆነ ድግስ ተዘጋጅቶ ይጠብቅሃል)ተባለ።በደስታ በፍቅር ብድግ ብሎ ካጃቢው ጂብሪል ጋር ወደ ደጅ ወጡ።
ደጁ ላይ የቆመ የተለየ ፍጥረት አለ።ፈረስም አይሉት መላዕክት ይመስል ክንፍ ያለው ነው…መላዕክት አይሉት ዛቱ ፈረስን የመሰለ የሆነ እንዲ ነው ብለው ማይወስፉት ኸልቅ ንጉሱን ይጠብቃል። "በል ሃያ ይሄን አፍቃሪህን እየጋለብክ ወደ ድግስ እንሂድ"አለው ሰይድ ጂብራዒል።
መርሃባ ብሎ ንጉሱም ያን ምስኪን ናፋቂ፣ፍቅሩ አብሰልስሎ ያከሳው፣ዘመናት የዚህን ቀጠሮ ቀን በመቁጠር እየባዘነ የኖረውን አሽክሩ ጀርባ ላይ ተቀመጠ…ሸውቀኛው ቡራቅ ስካሩ እንደምን አርጎት ይሆን??
………………………
(አሏሁመሰሊ ወሰሊም ዓላ ሰይዲና ወመውላና ሙሐመድ)
@zahid iqbal …2014
