گناه من سادگی بود

🌸🌸🌸🌸🌸🌸
🌺🌺🌺🌺🌺
🌸🌸🌸🌸
🌺🌺🌺
🌸🌸
🌺
﷽


#حسی_میان_عشق_و_نفرت
#جلد_دوم_گناه_من_سادگی_بود



(دانای کل)

با عصبانیت طول و عرض اتاق را طی کرد
- حالا چیکار کنیم؟
بیخیال قهوه اش رو نوشید.
- هنوز فکر نکردم بهش.

صدای فریاد دختر در اتاق پیچید
- من دارم اینجا دق میکنم تو بهش فکر نکردی عیسی؟
اخم های عیسی درهم شد
- میترا؟ دلت سگ های حیاطو میخواد عزیزم؟

خودش را جمع کرد یادش رفته بود که این مرد با احدی شوخی ندارد.
ترسیده زمزمه کرد
- نه...معموله که نه، ببخشید.

به جلو رفت و روی پاهایش نشست.
دستانش را دور گلوی عیسی حلقه کرد و سرش را روی سینه اش گذاشت.
- دلم‌ نمیخواد اون دختر زنده بشه. اون دختر زندگی منو نابود کرد باعث مرگ خواهرم شد و حالا...

سرش را بلند کرد
- اگر تو نبودی منم مرده بودم و جسدم شده بود خوراک حیوون ها.
عیسی به دخترک نشسته رو پاهایش خیره شد. دختری که وسیله انتقام او بود.
دختری که همانند او تشنه انتقام بود.

پوزخندی زد
- خیلی سگ جونه، ولی مهم نیست.
چند روز دیگه میفرستم خونه زرگر ها.

میترا ترسیده از جایش بلند شد
- عیسی میفهمی چی میگی؟ کمیل زنده زنده میسوزونه منو اگر بفهمه زندم.
عیسی خونسرد نگاهش کرد
- نترس، با ظاهر جدید میفرستمت خودت دخل دختره رو بیار.
اون موقع هم تو انتقام خون خواهرتو میگیری
از جایش بلند شد
- هم من.

لبخند مرموزی بر لبانش نشست
- چرا که نه عزیزم، با دستای خودم دخلشو میارم.

#جلد_دوم
#part_11

این یه پارت خیلی کوتاهم داشته باشید😐❤️
دوستان من یه سری اوقات وقت دارم زیاد پارت میزارم یه سری اوقات کم😊
پس درک کنیم‌ همو❤️

🌸🌸🌸🌸🌸🌸
🌺🌺🌺🌺🌺
🌸🌸🌸🌸
🌺🌺🌺
🌸🌸
🌺
﷽


#حسی_میان_عشق_و_نفرت
#جلد_دوم_گناه_من_سادگی_بود


(کمیل)

پوک عمیقی از سیگار تو دستم گرفتم و به منظره شب خیره شدم.
به قدری آروم بودم که حد نداشت.
قلبم، ذهنم، وجودم، همه و همه با وجود یه دختر مو بلند آروم بود.

صدای‌ احمد از پشتم اومد
- قربان؟
برگشتم
- همونطوری که دستور دادید همه پایین جمع و منتظر شمان.
سیگاررو خاموش کردم
- خوبه.

یقه لباسمو صاف کردم
- فردا مهندس هارو صدا کن شرکت
سرشو انداخت پایین
- جسارتا میتونم بپرسم چرا؟
چند ضربه به شونش زدم

- واسه ساختن یه خونه خاص
به زودی از اینجا میریم.
سرشو اورد بالا
- چشم
از کنارش گذشتم خواستم برم بیرون که صدام کرد
- قربان؟
برگشتم عقب و منتظر نگاهش کردم
- هیچ وقت شمارو انقد شاد ندیده بودم
لبخندی رو لبم نشست
- خودمم احمد.

درو باز کردم و رفتم پایین
بابا دیاکو و شایان نشسته بودن رو مبل.
رو مبل مخصوص خودم نشستم.
- خوش اومدید.
صدای بابا اومد
- چرا مارو جمع کردی کمیل؟
پامو انداختم رو پام
- صداتون کردم که صحبت کنیم بابا

با دقت نگاهم کرد
- میشنویم
- همونطور که همتون میدونید حلما امروز بهوش اومد.
به چهره تک تکشون نگاه کردم
- قبل از تصادف حلما با من ازدواج کرد و زن قانونی و رسمی من شد.
اون الان یه زرگره زن کمیل زرگر

به شایان نگاه کردم
- درمورد گذشته پدرش هیچی‌ نمیگی بهش فقط میگی پدرش مرده فهمیدی؟
با حرص نگاهم کرد
- حلما باید بدونه کیه.
- میدونه اما چیزی که بایدو چیزی که من‌‌ میگمو نه چیزهای اضافه.
از گذشته هیچی بهش نمیگید.

به چشمای دیاکو نگاه کردم
- وگرنه میبرمش جایی که هیچکس پیداش نکنه، میدونید که میتونم میدونید که میکنم.
فهمیدید؟

دیاکو با عصبانیت از جاش بلند شد
- هر غطی میخوای بکنی بکن ولی یه تار مو ازش کم بشه این دفعه دیگه کوتاه نمیام
نگاه اخری بهم انداخت و رفت بیرون

- مطمئنی از کارت کمیل؟
با اطمینان سرمو تکون دادم
- مطمئنم بابا و اگر اجازه بدید چند روز دیگه که حلما خوب شد بیفتم دنبال کارهای عروسیمون.

از جاش بلند شد
- مطمئنم اون دختر زن خوبی برای تو و مادر خوبی برای بچت میشه.
دستشو گذاشت رو شونم
- خوشحالم که دوباره داری زندگی میکنی پسر.
شایان هم بلند شد
- کاری‌از دست من بر‌نمیاد‌ نمیتونم‌ دخالت کنم اما خواهرمو خوشبخت کن کمیل، من که بیست سال از عمرشو نبودم اما مِن بعد مثل یه کوه پشتشم.

#جلد_دوم
#part_10

پارت های امشب😝نظر یادتون نره

🌸🌸🌸🌸🌸🌸
🌺🌺🌺🌺🌺
🌸🌸🌸🌸
🌺🌺🌺
🌸🌸
🌺
﷽


#حسی_میان_عشق_و_نفرت
#جلد_دوم_گناه_من_سادگی_بود


بدون توجه به پشتم مشغول بستن بند کفشم بودم که دستی رو شونم نشست.
ترسیده تو جام پریدم. نگاهم از آینه قفل شد به چهره خندون سیاوش
با اخم نگاهش کردم

- ترسوندیم دیوونه
آروم خندید
- چرا اومدی بالا؟
از‌ جام بلند شدم
- تلفنم زنگ خورد.
- کی بود؟
- داداشم.
دستشو دور کمرم حلقه کرد

- با عمت صحبت کردم
به چشماش خیره شده
- و نتیجه؟
- گفت چند وقت بگذره مطمئن بشه با خانوادت صحبت میکنه

- بعدش؟
- لپمو محکم کشید
- بعدش من با خانواده میام خواستگاری یه پرنسس خوشگل که قراره مال من بشه، قراره خانوم خونه من بشه.

پروانه ها تو دلم شروع کردن چرخیدن
- ایشالا همینطوری که میگی بشه.
- میشه،مطمئنم.
نفس عمیقی کشیدم
- استرس دارم سیاوش هرلحضه، هرلحضه احساس میکنم یه اتفاقی میفته و جدا میشم ازت.

اخم کرد
- نفوذ بد نزن کمند، چرا باید جدا بشیم؟
- نمیدونم
تکیه دادم به میز پشتم
- باید برم کویت چند روز دیگه
سوالی نگاهم کرد
- چرا؟
- عروسی داداشمه.

لبخندی زد
- کاش مال ماهم زودتر برسه، من که دیگه طاقت ندارم.
آروم خندیدم
- هول نباش بیا بریم پایین‌ عمه شک میکنه
دستشو گذاشت پشت کمرم
- بفرماید مادمازل

ادامه پارت بالا👆

🌸🌸🌸🌸🌸🌸
🌺🌺🌺🌺🌺
🌸🌸🌸🌸
🌺🌺🌺
🌸🌸
🌺
﷽


#حسی_میان_عشق_و_نفرت
#جلد_دوم_گناه_من_سادگی_بود


(کمند)

دستی به پیراهن بلندم کشیدم و صافش کردم. نگاه اخری به خودم انداختم همه چی خوب بود.
با لبخندی که از رو لبم پاک نمیشد رفتم پایین، عمه طبق معمول نشسته بود رو صندلی مخصوصش و مشغول نوشتن بود.

- عمه جون؟
سرشو بلند کرد، نگاهش از سر تا پام
چرخید
- چطورم؟
لبخند عمیقی زد
- مثل ماه شدی عزیزم
به کنارش اشاره کرد
- بیا بشین

رفتم جلو و تو فاصله نزدیک بهش نشستم.
برگشت سمتم و عمیق نگاهم کرد
- چشمات داره میدرخشه کمند.
این چشم ها.... این چشم ها هیچ شباهتی به روز اولی که اومده بودی اینجا نداره.

نفس عمیقی کشید
- این ذوق کردن هات ، این وسواس بازی هات، این رفتار هات، این چشم هامو
لبخند عمیقی زد
- بوی عشق داره تو مشامم میپیچه.
مکث کرد
- خیلی دوسش داری نه؟
خجالت زده سرمو انداختم پایین
- هیچ وقت انقدر حس خوبی نداشتم عمه، فکر نمیکردم بتونم به زندگی برگردم ولی شد.
با وجود سیاوش همه این اتفاق ها افتاد.
سرمو آوردم بالا
- من با سیاوش کاملم، شادم، خود واقعیمم.

- اون چی؟ اونم دوست داره؟
لبخند عمیقی زدم
- داره، خیلی زیاد یعنی، از حرکاتش میفهمم
عینکشو از چشماش برداشت
- امشب میفهمیم
- استرس ندید بهم عم...
صدای زنگ در باعث شد تو جام بپرم
سریع بلند شدم
- اومد

همزمان با من بلند شد
- مگه پسر ندیده ای دختر؟ آروم باش و مثل دختر های متین اینجا بشین تا مهمونمون بیاد.
با استرس کنار عمه وایسادم
صدای قدم هاش اومد و ثانیه ای بعد جلوم وایساده بود

بی اختیار لبخندی رو لبم نشست، همون کت و شلواری که من واسش خریده بودم رو پوشیده بود
چند قدم اومد جلو و درست تو دوقدیمم وایساد.
- سلام شبتون بخیر

دستشو سمت عمه دراز کرد
- سیاوش هستم خانوم و بسیار خوشبختم از آشناییتون
عمه با دقت از سر تا پاشو نگاه کرد
- خوبه رنگ مورد علاقه کمند رو هم پوشیدی.

با استرس ناخونمو جوییدم هر لحضه انتظار داشتم بگه نه و پرتش کنه بیرون
دستشو گذاشت تو دست سیاوش
- معلومه پسر زرنگی هستی، خوش اومدی.
آسوده خاطر نفس عمیقی کشیدم
- بفرمایید بشینید.

سیاوش چشمکی بهم زد و رو یکی از مبل ها نشست.
تو جای قبلیم کنار عمه نشستم و پامو انداختم رو پام
- خب از خودت بگو پسرم
دستاشو قفل هم کرد

- مطمئنم گفتنی هارو کمند بهتون گفته اما من بازم میگم.
اسمم سیاوشه، سی سالمه فارغ تحصیل رشته حقوقم. شغلمم که یه کتاب خونه دارم و با پدرم تو شرکتش کار میکنم.
فرزند اولم و یه خواهر کوچیک تر از خودم دارم و یه نامزدی ناموفق داشتم.

اخم های عمه درهم شد
- و دلیل جداییتون؟
سیاوش با نفرت به زیر پاش نگاه کرد
- اون کسی که فکر میکردم نبود عاشق کسه دیگه ای بود و ازدواج کرد.

خدمتکار سینی به دست اومد داخل
اول جلوی سیاوش گرفت و بعد جلوی ما
آروم زمزمه کرد:
- خانوم تلفنتون بکوب داره زنگ میزنه
- تلفن من؟ کجاست؟
- اتاقتون
از جام بلند شدم
- ببخشید من الان میام.

بدون توجه به نگاه سیاوش رفتم بالا،
در اتاقمو باز کردم. تلفنم داشت زنگ میخورد.
سریع برداشتم و جواب دادم
- بله؟
صدای عصبی کمیل پیچید تو گوشم
- کجایی کمند؟ میدونی چقدر زنگ زدم؟ مگه اون ماسماسگ دستت نیست؟
حتما باید منو نگران کنی؟
لبمو گاز گرفتم
- معذرت میخوام داداش پایین بودم یادم رفت.

نفس‌ عمیقی کشید
- خوبی؟
نشستم رو تخت
- عالی داداش
تو چی خوبی؟ بابا؟ نجوا؟
- امروز بهترین روز زندگیم بود.
متعجب به گوشی دستم نگاه کردم.
- ایشالا همه روزات خوب باشه داداش. حالا چی شده؟ بگو منم سهیم بشم تو این شادی.

- حلما بهوش اومد.
از هیجان جیغ خفیفی کشیدم
- واقعا؟ وای باورم نمیشه، چطوری؟
- معجزه خدا به من.
- خب خداروشکر داداش حالا چطوره حالش خوبه؟ حرف میزنه باهات یا نه؟
ناخونمو جوییدم
- حافظشو از دست داده.
دستم از حرکت وایساد
- یعنی هیچی یادش نیست؟

- نه و این به نفع منه میخوام چند روز دیگه برگردی کویت.
- برای چی؟
صدای خش خشی از پشت تلفن اومد
- برای عروسی برادرت
ناباور زمزمه کردم
- بدون دونستن گذشتش؟ بدون این که بدونه چه اتفاقی واسش افتاده؟
داداش اون حقشه واقعیتو بدونه نمیتونی این کارو در حقش کنی.

صدای عصبیش پیچید تو گوشم
- تا جایی که بتونم نمیزارم حافظشو به دست بیاره. من دوسال منتظرش نموندم که حالا واقعیتو بفهمه و ترکم کنه.

نفس عمیقی کشیدم
- باشه داداش معذرت میخوام عصبی نشو لطفا
پوف کلافه ای کشید
- مواظب خودت باش فعلا.
- داداش صب...
صدای بوق گوشی تو گوشم پیچید.
کلافه پرتش کردم رو تخت.
رفتار های ضد و نقیضش رو درک نمیکردم.
چند تقه به در خورد
از جام بلند شدم و رو صندلی جلوی آینه نشستم
- بیا تو

#جلد_دوم
#part_9

🌸🌸🌸🌸🌸🌸
🌺🌺🌺🌺🌺
🌸🌸🌸🌸
🌺🌺🌺
🌸🌸
🌺
﷽


#حسی_میان_عشق_و_نفرت
#جلد_دوم_گناه_من_سادگی_بود


بهتش بیشتر و بیشتر شد
- من بچه دارم؟
کلافه نگاهش کردم
- تو نداری ولی من دارم.
ناباور زمزمه کرد
- اصلا بهت نمیخوره
- چی؟ سنم؟
آب دهنشو پر سر و صدا قورت داد بدون توجه به سوالم گفت:
- اون روز...چرا تصادف کردم چرا اون حرف هارو بهت زدم؟

دستمو گذاشتم رو قفسه سینش و وادارش کردم دراز بکشه
- واسه صحبت وقت زیاده استراحت کن.
پتورو کشیدم روش خواستم برم که دستمو گرفت.
سوالی برگشتم سمتش، با لحن خاصی زمزمه کرد
- من عاشق تو بودم؟
بی حرف نگاهش کردم من چه جوابی باید بهش میدادم؟

باید بهش میگفتم من تورو عذاب دادم؟ میگفتم وادادرت کردم پدر خودتو بکشی؟
باید میگفتم کتکت زدم؟
شکنجت کردم؟
باید میگفتم تورو خدمتکار خودم کردم؟ میگفتم با تهدید جون نامزدت به عقد خودم در اوردم؟

کلافه سرمو تکون دادم
هرچی بود مال گذشته بود نه الان. من خاک ریختم رو گذشته و آینده ساختم با کسی که یه روزی باعث نفرتم بود ولی الان بعد از‌ پاره‌ تنم بعد از‌ نجوا تنها مرحم قلبم بود.
- عاشقم بودی.
-تو چی؟
چشم هامو بستم
- بودم، هستم و تا اخر عمرم هم عاشقت میمونم.
با چشمای خمار از خواب نگاهم کرد
- خیلی خستم
خم شدم و با طمانیمه بوسه ای به پیشونیش زدم
- استراحت کن، به زودی تمام این دردها تموم میشه و مثل گذشته یه زندگی شاد رو شروع میکنیم، سه نفره.

ادامه پارت بالا👆

🌸🌸🌸🌸🌸🌸
🌺🌺🌺🌺🌺
🌸🌸🌸🌸
🌺🌺🌺
🌸🌸
🌺
﷽


#حسی_میان_عشق_و_نفرت
#جلد_دوم_گناه_من_سادگی_بود


(کمیل)


دستامو قفل کردم تو هم و به روبه روم خیره شدم
- یعنی چی؟
- واضح تر بگم یعنی خانمتون حافظشو از دست داده حافظه بلند مدت و کوتاه مدتش آسیب دیده.

- قابل برگشته؟
سرشو تکون داد
- با یه سری چیز ها تو یه بازده زمانی طولانی احتمالش هست.
- مثلا چی؟

پاشو انداخت رو پاش
- استفاده مرتب داروهاش، یادآوری خاطرات، جاهایی که علاقه داشته ببریدش، موسیقی هایی که دوسته داشته بزارید گوش کنه.
از گذشته از خاطرات خوبتون تعریف کنید مثلا همین خونه میتونه شروعش باشه اما باید مواظب باشید زیاده روی نکنید که ممکنه بیمار اذیت شه.

دستام مشت شد
مگه من خاطره خوب هم واسش ساخته بودم؟
با یادآوری حرف اولش لبخند محوی رو لبم نشست. این بهترین فرصت بود برای من تا اشتباهات گذشتمو جبران کنم، تا یک بار دیگه داشته باشمش.

- پاهاش چی؟
- احتمال من اینه به دلیل کمای طولانی اینطوری شده با چند تا ورزش و آب گرم و دارو درست میشه البته همه چی بستگی به تلاش خودش داره.
از جاش بلند شد

- باید خدارو شاکر باشید که بیماریتون برگشته
تقریبا ازش دست کشیده بودیم اما خدا معجزه کرد.

کیفشو بست
تا جایی که من معاینه کردم مشکلی نداره و دیگه نیاز به حضور من نیست باقی کارهارو دیاکو انجام میده اما تو فرصت مناسب حتما بیاریدش برای چکاپ کامل.
لیست داروهاشو میدم بهتون و کارهایی که باید انجام بده.

در اتاق رو باز کرد
- در ضمن فعلا با مایعات شروع کنه به هیچ عنوان غذای سنگین نخوره
از جام بلند شدم و بدرقش کردم
- ممنون حتما به توصیه هاتون عمل میکنم.

با رفتن دکتر به سمت اتاقش رفتم گیج رو تخت نشسته بود و با دیاکو صحبت میکرد.
با تقه ای که به درد زدم حواس جفتشون بهم جمع شد
با همون نگاه کنجکاوش از سر تا پامو کاوید
نگاهم به چشماش قفل شد
- تو برو دیاکو
از جاش بلند شد
- باشه چیزی شد صدام کن

با شنیدن صدای در چشم از نگاهش گرفتم
با قدم های آروم و شمرده رفتم جلو و کنارش نشستم.
دستم بی اختیار نشست رو صورتش و چند تار موی پریشونشو داد پشت گوشش.

- تو کی هستی؟
با شنیدن صداش آرامش به بند بند وجودم تزریق شد.‌
لبخندی زدم.
- دوست داری کی باشم؟
کنجکاو نگاهش تو صورتم چرخید
- نمیدونم کی هستی ولی مطمئنم نقش مهمی تو زندگیم داشتی.

یکه خوردم از جوابش، اخم هامو کشیدم تو هم
- از کجا میدونی؟
شونشو بالا انداخت
- تو‌ تمام رویاهام صدای تو هست حتی تو اون تصادف
پتو تو دستم مشت شد
- چی یادته از تصادف؟
نگاهشو به روبه رو دوخت
- فقط یه تیکه خیلی کوچیک
کنترلم از دست رفت با صدای بلندی غریدم:
- چی از اون تصادف لعنتی یادته.

از تن صدای بلندم تو جاش پرید.
ثانیه ای نگذشت که کاسه چشماش پر اشک شد.
نفس عمیقی کشیدم تا آروم بشم به خودم قول داده بودم دیگه این دخترو اذیت نکنم ولی بازم هم کنترلم از دستم رفت و عصبی شدم.
دستشو گرفتم تو دستم
- عزیزم چی یادت میاد.
با اولین پلک قطره های اشکش سرریز شد

- فقط یه تیکست، من تو ماشین نشستم و دارم با سرعت بالا ماشینو میرونم
بعد...بعدش صدای تو میپیچه تو سرم که میگی نگه دار
من...من میگم متنفرم از همتون بعدش کوبیده شدنم به ماشین جلو و داغی خون

نفس آسوده ای کشیدم خوب بود که چیزی یادش نبود.
گونشو نوازش کردم
- مثل تموم اتفاق ها سعی کن این اتفاق بدم فراموش کنی، اون روز جهنم بود برای هردومون و من دیگه نمیخوام تورو از دست بدم.

مستاصل نالید:
- چرا نمیگید من کیم؟
چرا نمیگید چه اتفاقی افتاده؟
اون مردی که قبل تو اینجا بود هم نگفت چیزی، من میخوام واقعیتو بدونم.
میخوام حافظمو به دست بیارم بدونم تو گذشتم چه اتفاقی افتاده.
بغضش شکست.

- من حتی نمیدونم اسمم چیه لعنتی حتی نمیدونم تویی که کنارم نشستی کی هستی؟
دستامو گذاشتم دوطرف صورتش و وارادش کردم نگاهم کنه
- زبون به دهن بگیر دودقیقه، دونه دونه سوالاتو جواب میدم.

منتظر نگاهم کرد
- اسم من کمیل، کمیل زرگر و تو حلما هستی حلما زرگر
با چشمای از حدقه در اومده نگاهم کرد
- یع...نی....تو....
- درسته، من پسر عموی تو هستم و شوهرت، شوهر رسمی و قانونیت.

شوکه نگاهم کرد
- من ازدواج کردم؟
به چشماش نگاه کردم دنبال صداقت بود اما نمیتونستم، هیچ راهی به غیر از دروغ و وانمود کردن نداشتم.
نفس عمیقی کشیدم
- آره تا قبل این اتفاق دنبال کارهای عروسیمون بودیم ولی...
آروم پلک زد
- من...من چند سالمه؟

دستامو جدا کردم از صورتش
- بیست و دو
- چه مدته تو کمام؟
- دوسال
پوف کلافه ای کشید
- تو چی؟ چند سالته؟
عمیق نگاهش کردم
- چهل

یکه خورد
- من با کسی ازدواج کردم که هجده سال ازم بزرگتره؟
سرمو تکون دادم
- و یه بچه شش ساله داره

#جلد_دوم
#part_8